تلاوت صفحه304 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره 38  از سوره مبارکه طه
إِذْ أَوْحَیْنَا إِلىَ أُمِّکَ مَا یُوحَى
آن زمان که به مادرت آنچه لازم بود الهام کردیم...
نکات تفسیری :
1- گاهى والدین به خاطر فرزند، مشمول لطف خاص مى‏ شوند. «اوحینا الى امّک»
2- زن نیز مى‏ تواند به مقامى برسد که مورد وحى و الهام الهى قرار بگیرد. «اوحینا الى اُمّک» (اگر چه این وحى، براى رسالت بشمار نمى‏ رود، امّا الهام ساده نیز به حساب نمى‏ آید، زیرا مادر موسى به واسطه‏ ى آن، فرزند خود را تسلیم امواج آب کرد.)
3- در حرکت ونهضت انبیا، زنان نیز ایفاى نقش کرده ‏اند. «امّک»

تلاوت صفحه303 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره 37  از سوره مبارکه طه
وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَیْکَ مَرَّةً أُخْرَى
و ما بار دیگر تو را مشمول نعمت خود ساختیم...
نکات تفسیری :
1- نعمت‏هاى الهى از باب امتنان است، نه استحقاق. «و لقد مننّا»
2- هیچگاه الطاف خداوند را از یاد نبریم. «و لقد مننّا علیک مَرّة اُخرى»

تلاوت صفحه 302 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره 48  از سوره مبارکه عنکبوت
وَ مَا کُنتَ تَتْلُواْ مِن قَبْلِهِ مِن کِتَابٍ وَ لَا تخَطُّهُ بِیَمِینِکَ إِذًا لاَّرْتَابَ الْمُبْطِلُونَ
تو هرگز پیش از این کتابی نمی‏ خواندی، و با دست خود چیزی نمی‏ نوشتی، مبادا کسانی که در صدد (تکذیب و) ابطال سخنان تو هستند، شک و تردید کنند!
نکات تفسیری :
1- به خواندن و نوشتن خود مغرور نشویم، گاهى به اراده‏ ى الهى، یک فرد اُمّى و درس نخوانده، فرهنگ بشریّت را عوض مى‏ کند. «و ما کنتَ تتلوا»
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت‏                                        به غمزه مسأله آموز صد مدرّس شد.
2- یکى از دلایل حقّانیّت قرآن، امّى بودن پیامبر اسلام است. «و لاتخطّهُ...»
3- هوشیارى و جلوگیرى از سوءاستفاده و بهانه‏ تراشى مخالفان لازم است. «اذاً لارتاب المبطلون»
4- نزول قرآن بر پیامبر امّى که خواندن و نوشتن نمى‏ داند، از راههاى اتمام حجّت خداوند بر مردم است. «اذاً لارتاب المبطلون»
5 - رها کردن حقّ و به سراغ زمینه ‏هاى شک و تردید رفتن، نشانه‏ ى بیمارى و انگیزه‏ هاى ناصحیح انسان است. «لارتاب المبطلون»

تلاوت صفحه301 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره 47  از سوره مبارکه عنکبوت
وَ کَذَالِکَ أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ فَالَّذِینَ ءَاتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مِنْ هَؤُلَاءِ مَن یُؤْمِنُ بِهِ وَ مَا یجَاحَدُ بِایَاتِنَا إِلَّا الْکَفِرُونَ
و این گونه، کتاب ( قرآن) را بر تو نازل کردیم، کسانی که کتاب (آسمانی)به آنها داده‏ ایم به این کتاب ایمان می‏ آورند; و بعضی از این گروه ( مشرکان) نیز به آن مؤمن می‏ شوند; و آیات ما را جز کافران انکار نمی‏ کنند.
نکات تفسیری :
1- قرآن، پیروان همه‏ ى ادیان پیشین را به اسلام دعوت مى‏ کند. «فالّذین آتیناهم الکتاب یؤمنون به»
2- هدایت‏گرى الهى حتمى و لازم است، گرچه همه‏ ى مردم هدایت پذیر نباشند. «انزلنا - و مِن هؤلاء مَن یؤمن به»
3- کسانى که با قرآن آشنا مى‏ شوند ولى آن را نمى‏ پذیرند، گرفتار نوعى کفرند. «و ما یجحد بآیاتنا الاّ الکافرون»