حدیث 28 تا انتهای باب 46

عن ابى عبدالله علیه السلام قال : وجدنا فى کتاب على علیه السلام الکبائر خمسه الشرک و عقوق الوالدین و اکل الربا بعد البینه و الفرار من الزحف و التعرب بعد الهجره .

ترجمه :

امام صادق علیه السلام فرمود: در کتاب على علیه السلام یافتیم که : گناهان کبیره پنج گناهند: شرک و آزار رساندن به پدر و مادر و رباخوارى پس ‍از آگاهى و گریختن از جهاد و به حالت اعرابى بازگشتن پس از هجرت نمودن

حدیث 13 تا 24 باب 46

عن مسعده بن صدقه قال سمعت ابا عبدالله علیه السلام یقول : الکبائر القنوط من رحمه الله و الیاس من روح الله و الامن من مکر الله و قتل النفس التى حرم الله و عقوق الوالدین و اکل مال الیتیم ضلما و اکل الربا بعد البینه و التعرب بعد الهجره و قذف المحصنه و الفرار بعد ازحف .

ترجمه :

مسعده بن صدقه گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که مى فرمود: گناهان کبیره عبارتند از: ناامیدى از رحمت خداوند و مایوس ‍گشتن از مهربانى خدا و ایمنى از مکر الهى و کشتن نفسى که خداوند کشتن او را حرام گردانیده و آزار رساندن به پدر و مادر و خوردن مال یتیم از روى ستم و ربا خوارى بعد از آگاهى ، و به حالت اعرابى بازگشتن پس از هجرت ، و نسبت ناروا دادن به زن شوهردار و فرار نمودن از جهاد.

حدیث چهارم باب 46 تا حدیث دوازدهم  :

عن عبید بن زراره قال : سالت ابا عبدالله علیه السلام عن الکبائر فقال : هن فى کتاب على علیه السلام سبع الکفر بالله و قتل النفس و عقوق الوالدین و الک الربا بعد البینه و اکل مال الیتیم ظلما و الفرار من الزحف و التعرب بعد الهجره قال : فقلت ، هذا اکبر المعاصى فقال : نعم قلت : فاکل الدرهم من مال الیتیم ظلما اکبر ام ترک الصلاه قال : ترک الصلاه قلت : فما عددت ترک الصلاه فى الکبائر قال : اى شى ء اول ما قلت لک قلت : الکفر قال : فان تارک الصلاه کافر یعنى من غیر عله .

ترجمه :

 عبید بن زراره گوید: از امام صادق علیه السلام درباره گناهان کبیره سوال کردم حضرت فرمود: گناهان کبیره چنانکه در کتاب على علیه السلام آمده است هفت گناه است : کفر به خداوند و کشتن نفس (محترم ) و آزار رساندن به پدر و مادر و خوردن ربا بعد از آشنایى و آگاهى از آن و مال یتیم را به ستم خوردن و فرار از جهاد و پس از هجرت به دارالایمان دوباره به حالت اعرابى بودن بازگشتن . عبید بن زراره گوید: عرض کردم : آیا اینها بزرگترین گناهانند؟ حضرت فرمود: آرى . عرض کردم : پس آیا یک درهم از مال یتیم را به ستم خوردن بزرگتر است یا ترک نمودن نماز؟ حضرت فرمود: ترک نمودن نماز. عرض کردم : پس چرا ترک نماز را در شمار گناهان کبیره نیاوردى ؟ حضرت فرمود: اولین چیزى که از گناهان کبیره برایت بر شمردم چه بود؟ عرض کردم : کفر. حضرت فرمود: به راستى کسى که بدون علت (موجهى ) نماز خود را ترک کند کافر است

استاد محمدی:

حدیث اول باب 46: عن ابن محبوب قال کتب معى بعض اصحابنا الى ابى الحسن علیه السلام یساله عن البکائر کم هى و ما هى ؟ فکتب الکبائر من اجتنب ما وعد الله علیه النار کفر عنه سیئاته اذا کان مومنا و السبع الموجبات قتل النفس الحرام و عقوق الوالدین و اکل الربا و التعرب بعد الهجره و قذف المحصنه و اکل مال الیتیم و الفرار من الزخف .

ترجمه :

ابن محبوب گوید: یکى از اصحاب ما همراه با من به امام رضا علیه السلام نوشتیم که : کبائر چند تاست و کدامند؟ حضرت در پاسخ نوشت : هر کس از گناهانى که خداوند بر آنها وعده آتش دوزخ را داده است دورى کند اگر مومن باشد خداوند از گناهانش چشم پوشى مى کند و هفت گناهى که موجب آتش است عباتند از:

کشتن نفسى که کشتنش حرام است و آزردن پدر و مادر و ربا خوارى و بازگشتن به حالت اعرابى پس از هجرت نمودن (به دار الایمان ) و نسبت زنا دادن و متهم کردن زن شوهر دار و خوردن مال یتیم و گریختن از جهاد.

امام حسن عسکری علیه السلام

إنَّ الوُصولَ إلَى اللّٰهِ تَعالیٰ سَفَرٌ لایُدرَکُ إلّا بِامتِطاءِ اللَّیلِ.

رسیدن به خداوند متعال [و دیدار قلبی او، نیازمند] سفرى است که جز با نشستن بر مَرکب شب، میسور نشود.

بحار الأنوار: ج۷۸ ص۳۸۰