تلاوت صفحه 42:

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 10  از سوره مبارکه فاطر
عزت خدایی
مَن کَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَالَّذِینَ یَمْکُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَکْرُ أُوْلَئِکَ هُوَ یَبُورُ
هر کس سربلندى مى‏ خواهد سربلندى یکسره از آن خداست‏ سخنان پاکیزه به سوى او بالا مى‏ رود و کار شایسته به آن رفعت مى‏ بخشد و کسانى که با حیله و مکر کارهاى بد مى‏ کنند عذابى سخت ‏خواهند داشت و نیرنگشان خود تباه مى‏ گردد
تفسیر : عزّت واقعى، نزد خداست، نه پیش مردم. «فللّه العزّة جمیعا»
عزّت واقعى، در سایه‏ ى ایمان و عمل صالح است. «فللّه العزّة جمیعا... الکلم الطیّب و العمل الصالح»
میان عقیده با عمل رابطه‏ ى تنگاتنگ است و در یکدیگر اثر مى‏ گذارند. «العمل الصالح یرفعه»
راه مؤمنان که عزّت را از طریق ایمان و عمل صالح مى‏ جویند، راه رشد و تکامل است. «یصعد - یرفع» و راه دیگران که عزّت را از طریق فریب و نیرنگ مى‏ خواهند محو و هلاکت است. «یبور»
هیچ کس با نیرنگ و گناه به عزّت نمى ‏رسد. «یبور»

 اسحاق کندی فیلسوف عراق بود. او به تألیف کتابی پرداخت که قرآن دارای تناقض است و برای نوشتن آن چنان سرگرم و مشغول شد که از مردم کناره گرفت و به تنهایی در خانه خویش به این کار مبادرت می ورزید تا اینکه یکی از شاگردان او به محضر امام حسن عسکری (ع) شرفیاب شد. امام به او فرمود: آیا در میان شما یک مرد رشید و جوانمرد پیدا نمی شود که استاد شما را از این کاری که شروع کرده منصرف سازد؟
عرض کرد: ما از شاگردان او هستیم، چگونه می توانیم در این کار یا کارهای دیگر بر او اعتراض نماییم!
امام (ع) فرمود: آیا آنچه بگویم به او می رسانی؟
گفت: آری. فرمود: نزد او برو و با او انس بگیر و او را در کاری که می خواهد انجام دهد یاری نما، آنگاه بگو سؤالی دارم آیا می توانم از شما بپرسم؟ به تو اجازه سؤال می دهد، بگو: اگر گوینده قرآن نزد تو آید، آیا احتمال می دهی که منظور او از گفتارش معانی دیگری غیر آن باشد که تو پنداشته ای؟ خواهد گفت: امکان دارد، چون او اگر به مطلبی توجه کند می فهمد و درک می کند. هنگامی که جواب مثبت داد بگو: از کجا اطمینان پیدا کرده ای که مراد و منظور قرآن همان است که تو می گویی؟! شاید گوینده قرآن منظوری غیر از آنچه تو به آن رسیده ای داشته باشد، و تو الفاظ و عبارات را در غیر معانی و مراد آن بکار می بری! آن مرد نزد اسحاق کندی رفت، و به همان ترتیب با او مهربانی کرد تا سرانجام سؤال را مطرح نمود،کندی از او خواست که سؤال خود را تکرار کند، و به فکر فرو رفت، وآن را بنا بر لغت محتمل بر حسب اندیشه ممکن دانست.
شاگردش را سوگند داد که این سؤال از کجا برای تو مطرح شد. شاگرد گفت: چیزی بود که به خاطرم رسید و سؤال کردم! گفت: ممکن نیست تو و افرادی مانند تو به چنین سؤالی راه یابند. بگو این سؤال را از کجا آوردی؟
شاگرد گفت: ابو محمد امام حسن عسکری (ع) به من چنین فرمان داد.
کندی گفت: اینک درست گفتی، چنین سؤالی جز از آن خاندان نمی تواند باشد، آنگاه آنچه در آن زمینه نوشته بود در آتش ریخت و سوزاند!

(مناقب، ابن شهر آشوب، ج4، ص424)

تلاوت صفحه 41 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 52  از سوره مبارکه هود
وَیَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّمَاء عَلَیْکُم مِّدْرَارًا وَیَزِدْکُمْ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِکُمْ وَلاَ تَتَوَلَّوْاْ مُجْرِمِینَ
ترجمه : و اى قوم من از پروردگارتان آمرزش بخواهید سپس به درگاه او توبه کنید [تا] از آسمان بر شما بارش فراوان فرستد و نیرویى بر نیروى شما بیفزاید و تبهکارانه روى بر مگردانید
تفسیر : استغفار و توبه از گناهان، واجب است. «استغفروا... توبوا»
استغفار از گناهان، مقدّمه‏ ى بازگشت به سوى خداست. «استغفروا... ثم توبوا»
استغفار و توبه ‏ى فردى، سرنوشت جامعه را عوض نمى‏ کند، بلکه جامعه باید متحوّل شود تا امداد الهى سرازیر گردد. «یا قوم استغفروا... توبوا... یرسل»
اعمال و عقاید، در رویدادهاى طبیعى مؤثّرند. «توبوا... یرسل» (قوم عاد به خاطر شرک و گناه، به کمبود و خشکسالى گرفتار شده بودند)
عوامل طبیعى، ما را از توجّه به اراده‏ ى الهى بازندارد. «یرسل السماء»
نظام و حکومت اسلامى اگر خواهان توسعه اقتصادى است باید طرح ‏هاى معنوى را درجامعه توسعه دهد.«توبوا ...یرسل السماء»
جزاى دنیوى توبه و بازگشت به سوى خدا، ثروت و قدرت است.«توبوا... یرسل السماء مدرارا و یزدکم قوّة...»
گمان نکنیم که ایمان به خدا و توجّه به او، به معناى دور شدن از مال و سرمایه است. «توبوا...یرسل السماء... یزدکم قوة»
(اگر ایمان بیاوریم، نه تنها از اموال ما چیزى مطالبه نمى‏ شود، بلکه به آنها افزوده نیز مى‏ گردد «یزدکم »
با کُرنش در پیشگاه الهى و توبه و استغفار به درگار او، نه تنها کوچک نمى ‏شویم، بلکه قوى، بزرگ و عزیزتر هم مى‏ گردیم. «یزدکم قوّة الى قوّتکم»
قوم عاد، مردمى نیرومند بودند. «قوّة الى قوّتکم»
اگر قدرتِ ایمان، به قدرت جسمانى اضافه گردید، کامل مى‏ شویم. «قوّة الى قوّتکم»
بوجود آوردن جامعه ‏اى سالم وبرخوردار از نعمت ونیرومند، از اهداف ادیان آسمانى است. «یا قوم...توبوا... یزدکم قوّة الى قوّتکم»
قدرت اقتصادى، زمینه‏ ساز سایر قدرت‏هاست. اوّل «یرسل السماء» آنگاه «یزدکم قوّة الى قوّتکم»
در تبلیغ باید از شیوه‏ ى تشویق نیز استفاده کرد. «توبوا...یرسل... یزدکم قوّة الى قوّتکم» (بیان نتایجِ مادّى، در راه رسیدن به هدف، مانعى ندارد)

در روز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها قرآن پژوهان عزادار ازبیانات استاد گرانقدر دکتر قنبری پیرامون سخنان آن حضرت با زنان مدینه که به ملاقات ایشان آمده بودند و وقایع واپسین روزهای زندگی حضرت فاطمه (س) گوش فرا داده و سپس با نوحه سرایی مداح اهل بیت اقای نیکو کرداران به اقامه عزا پرداختند: ,
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

از امام باقر (ع) روایت شده است چون مریضى فاطمه زهرا که به جهت صدمات وارده به وجود آمده بود شدّت یافت ، دست به سوى آستان مقدّس الهى بلند کرده و با خداوند متعال مناجات و راز و نیاز مى نمود و از جمله مناجات ها و استغاثه هاى آن حضرت چنین بود:
«یا حَىُّ یا قَیُّوم بِرَحْمَتِک اسْتَغیثُ فَاغِثْنى اللّهمّ زَحْزِحْنی عَنِ النّارِ وادْخِلْنى الْجَنَّةَ والْحِقْنى بِمُحمَّد»
و هرگاه امیرالمؤ منین، على (ع) کنار بستر همسرش ، فاطمه زهرا علیها السلام مى آمد، براى او این چنین دعا مى نمود:
اى فاطمه! خداوند، تو را عافیت و سلامتى عنایت فرماید، و تو را زنده و سالم نگه دارد.
ولیکن حضرت زهرا علیها السلام در مقابل دعاى شوهرش، چنین اظهار مى داشت : چه قدر خوب است که هر چه زودتر به خداى خویش ملحق شوم و با او ملاقات کنم .
و سپس در آخرین لحظات عمر شریفش ، وصیّت خود را پیرامون مهریّه اش و همچنین اثاث و اسباب منزل که متعلق به خودش بود مطرح کرد و در پایان به همسرش امام علىّ علیه السلام خطاب کرد و اظهار داشت :یا علىّ! پس از من با امامه دختر ابوالعاص ازدواج نما، چون که او همانند خودم نسبت به فرزندانم دلسوز و مهربان مى باشد.
مستدرک الوسائل : ج 2، ص 134، ح 7، و ص 360، ح 4.

.... حضرت امیر در ادامه نامه خطاب به فرزند دلبندش  می فرمایند: " لا تکن خازناً لغیرک" به نظر علامه طباطبایی رزق تو به این نیست که چقدر در آمد داری یا چه قدر دارایی داری! به ان مقداری است که از آن بهره می بری. بقیه اموالت خازناً لغیرک است. تو جمع می کنی و نگه می داری برای ورّاث. آنچه را که دوست داری پس از مرگت برای تو انجام دهند خودت الان انجام بده!...
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

قال علی علیه السلام :
اَلا لا خَیرَ فی قِراءَةٍ لَیسَ فیها تَدَبُّرٌ .
آگاه باشید در قرآن خواندنی که تدبر در آن نباشد، خیری نیست .
اصول کافی 1/36
تلاوت صفحه 40 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 43  از سوره مبارکه آل عمران
یَا مَرْیَمُ اقْنُتِی لِرَبِّکِ وَاسْجُدِی وَارْکَعِی مَعَ الرَّاکِعِینَ
اى مریم فرمانبر پروردگار خود باش و سجده کن و با رکوع‏ کنندگان رکوع نما
تفسیر : افراد برجسته باید تواضع و عبادتشان بیشتر باشد. «یا مریم اقنتى...» (براى اولیاى خدا، عبادات ویژه ‏اى سفارش شده است، همانگونه که براى پیامبرصلى الله علیه وآله نماز شب واجب بود.)
نماز، رکوع و سجود، بهترین راه شکر است. در آیه قبل برگزیدگى خداوند مطرح شد که سزاوار شکر است. «اصطفاک... اقنتى»
عبادت باید تنها براى پروردگار باشد. «لربّک»
عبادت، مایه‏ ى تربیت انسان است. «ربّک»
نمازجماعت وعبادت دسته‏ جمعى، قبل از اسلام نیز بوده است.«مع الراکعین»
حضور زن در اجتماعات عبادى واجتماعاتى که مردان نیز حضور دارند سفارش شده است. «مع الراکعین» به شرط آنکه زنان، مریم‏ گونه رفتار نمایند.
منتخبین وبرگزیدگان، باید همراه توده‏ ها و در متن جامعه باشند، نه جدا و منزوى از مردم. «ارکعى مع الراکعین»

قال رسول الله صلی الله علیه و آله :
قارِئُ القُرآنِ وَ المُستَمِعُ فِی الأَجرِ سَواءٌ     
قاری قرآن و گوش کننده آن درپاداش مساوی هستند.
مستدرک الوسائل 4/ 261
تلاوت صفحه 39 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 56  از سوره مبارکه الذاریات‏
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ
و جن و انس را نیافریدم جز براى آنکه مرا بپرستند
تفسیر: جنّ و انس در تکلیف مشترکند. «الجنّ و الانس... لیعبدون»
عبادت کردن بشر و الهى شدن مردم مهم است، نه عبادت شدن خداوند. «لیعبدون» (نفرمود: «لأعبد» تا من عبادت شوم.)
لازمه‏ ى عبادت، معرفت معبود است، پس آفرینش جن و انس براى شناخت حقّ و حرکت در راه خداوند است. «لیعبدون»

.... در طی 25 سال پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) اتفاقاتی در جامعهاسلامی رخ داد که مسلمانان به سمت دنیا گرایش پیدا کردند ، بعد از شهادت امیر مؤمنان وضع بدتر همشد به طوریکه بعد از 50 سال مردم بنده دنیا شدند و دین لقلقه زبان شد.لذا رویکرد حضرت علی (ع) در خطبه هایشان بیشتر روی دنیا متمرکز شده و از طرف دیگر سرمنشأ همه گناهان و خطاها محبت دنیا است ....
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.