قال رسول الله صلی الله علیه و آله :
لا یُعَذِّبُ اللهُ قَلبًا وَعَی القُرآنَ .
خداوند قلبی را که قرآن را در خود جای داده باشد، عذاب نمی کند .
                                                                          امالی طوسی 1/6
تلاوت صفحه 27 :


قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 25  از سوره مبارکه لقمان‏
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ
و اگر از آنها بپرسى چه کسى آسمانها و زمین را آفریده است مسلما خواهند گفت‏خدا بگو ستایش از آن خداست ولى بیشترشان نمى‏دانند
تفسیر: خالق بودنِ خداوند، بر مشرکان نیز پوشیده نیست. «و لئن سألتهم من خَلَق... لیقولنّ اللّه»
مشرکان به انحراف خود اقرار ضمنى دارند. «لئن سألتهم... لیقولنّ اللّه»
همه‏ى آفریده‏ها از آنِ اوست، پس تنها او را ستایش کنیم. «قل الحمدللّه»
سپاس خداوند را به زبان آوریم. «قل الحمدلِلّه»
انحراف مشرکان معمولاً برخاسته از جهل آنان است. «بل اکثرهم لایعلمون»

کتاب جلد سوم مفاهیم نهج البلاغه به قسمتهای زیبایی از نامه های امیر المؤمنین اشاره ای دارد. در درس اول گزیده ای ازنامه 31 پیرامون اباد ساختن دل  مطرح شده است.
.... اعتصام  از ریشه " عَصِمَ" به معنای حفظ کردن است. ولی چرا آن را چنگ زدن معنا می کنند؟ از آنجا که انسان با آویخته شدن به راه الهی خود را از کژی و نا راستی حفظ می کند لذا آن را چنگ زدن معنا می کنند. عصمت هم از همین واژه به مفهوم حفظ کردن از گناه می باشد.
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید .

قال الصّادق علیه السلام :
مَن قَرَأَالقُرآنَ وَ هُوَ شابٌّ مُؤمِنٌ ، اِختَلَطَ القُرآنُ بِلَحمِهِ وَ دَمِهِ .
هر جوان مؤمنی که قرآن بخواند ، قرآن با گوشت وخونش آمیخته گردد .
                                                                           اصول کافی 2/603
 
تلاوت صفحه 26:


قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 6  از سوره مبارکه الصف‏
یار موعود « ولادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امام صادق علیه السلام »
وَإِذْ قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ یَأْتِی مِن بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءهُم بِالْبَیِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ
و هنگامى را که عیسى پسر مریم گفت اى فرزندان اسرائیل من فرستاده خدا به سوى شما هستم تورات را که پیش از من بوده تصدیق مى‏کنم و به فرستاده‏اى که پس از من مى‏آید و نام او احمد است بشارتگرم پس وقتى براى آنان دلایل روشن آورد گفتند این سحرى آشکار است
تفسیر: اریخ زندگانى حضرت عیسى‏علیه السلام قابل توجّه و به یاد ماندنى است «و اذ قال عیسى»
عیسى، رسول خدا است، او را خدا ندانید. «انّى رسول اللّه»
در تربیت الهى، کلاس‏هاى متعدّدى وجود دارد که هر کلاس، مقدّمه‏ى کلاس بعدى و هر استاد تصدیق کننده استاد قبلى است. «و مصدّقاً لما بین یدىّ من التوراة و مبشّراً برسول...»
اسلام، کامل‏ترین ادیان است، زیرا بشارت، در مورد چیز بهتر و کامل‏تر است. «و مبشّراً برسول»
در نزد اولیاى خدا، به جاى حسادت، بشارت است. «مبشّراً برسول من بعدى»
عیسى‏ هم مبشَّر است، هم مبشِّر. او به آمدن پیامبر اسلام بشارت مى‏دهد «مبشّراً برسول...» و خداوند از وجود او بشارت مى‏دهد. «یا مریم ان اللّه یبشّرک بکلمة منه اسمه المسیح»
در دعوت‏ها، هم به گذشته توجّه کنید «مصدقاً...»، هم زمان خود را در نظر بگیرید، «انّى رسول اللّه الیکم» و هم آینده را در نظر داشته باشید. «... من بعدى اسمه احمد»
در معرفى افراد آن گونه عمل کنید که هیچ ابهامى باقى نماند. «... اسمه احمد»
لجاجت، عنصرى است که باعث مى‏شود، نه بشارت‏هاى قبلى کارساز باشد و نه نشانه‏هاى موجود. «فلمّا جاءهم بالبیّنات قالوا هذا سحرٌ مبین»

یکى از بادیه نشینان به در خانه امام هادی ^(ع) آمد و پس از دیدن ایشان با صدایى ضعیف گفت: یابن رسول اللّه من مردى از اعراب کوفه و از موالیان و محبّان جدّت على بن ابى طالب^(ع) هستم، سنگینى قرض مرا از پا درآورده است و جز تو گره گشایى نمى شناسم.
حضرت متاثر شدند و لیکن خود حضرت در آن هنگام در تنگنا بودند و کمکى از دستش ساخته نبود لذا به دست خودشان ورقه اى نوشتند مبنى بر آنکه : اعرابى از حضرت مبلغ معینى طلبکار است، سپس کاغذ را به او داده گفتند: این کاغذ را نزد خودت داشته باش و به سامرّا برو، هر وقت دیدى عده اى نزد من جمع شده اند برخیز و طلبى را که در این کاغذ است از من بخواه و بر من سخت بگیر که چرا بدهى ام را نپرداخته ام و تمامى دستورات مرا انجام بده. اعرابى ورقه را گرفت و هنگامى که حضرت به سامرّا بازگشت عده اى به دیدن او آمدند که در میان آنان ماموران حکومت عباسى هم حضور داشتند، چندى نگذشت که اعرابى از راه رسید و کاغذ را نشان داده خواستار پرداخت مبلغ مذکور در آن شد، امام ^(ع) به عذرخواهى پرداخت لیکن اعرابى با اصرار خواستار پول خود بود و همچنان تاکید مى کرد.
حاضرین در مجلس متفرق شدند و جاسوسان متوکل شتابان ماجرا را به گوش خلیفه رساندند او نیز دستور داد تا سى هزار درهم نزد حضرت ببرند، وقتى که اعرابى آمد حضرت پول ها را به او داده فرمودند: این پول ها را بگیر و بدهى خود را بپرداز و باقى مانده را خرج خانواده ات کن.
اعرابى گفت: یابن رسول اللّه بدهى من کمتر از یک سوم این مبلغ است لیکن خداوند بهتر مى داند که رسالت خود را میان چه کسانى قرار دهد و پول ها را برداشته با خشنودى تمام و با خیال راحت به سوى خانواده اش رفت و همچنان براى ناجى خود امام هادى که او را از فقر و سختى نجات داده بود دعا مى کرد.
برگرفته از کتاب زندگانی امام هادی ^(ع) تالیف باقر شریف قرشی.

....مطلوب ما خداست که ثروت آفرین است . قدرت آفرین است . اگر به جای خدا به ما پُست دادند و ما خوشحال و راضی شدیم در واقع به پستانک راضی شده ایم. اگر کسی را دنیا آرام کرد ، معلوم می شود که بچه شیرخواره است که نمی فهمد و سرش را کلاه گذاشته اند.!! حضرت می فرماید: شما با دنیا آرام می شوید؟! شما به خاطر خوردن مردار حرص می ورزید؟؟...
 

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

قال علی علیه السلام :
حَقُّ الوَلَدِ عَلَی الوالِدِ اَن یُحَسِّنَ اسمَهُ وَ یُحَسِّنَ اَدَبَهُ وَ یُعَلِّمَهُ القُرآنَ .
حق فرزند برپدر این است که: او را نام نیکو نهد، به خوبی تربیت کند و به او قرآن بیاموزد .                                                                نهج البلاغه حکمة 399
تلاوت صفحه 25 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 1  از سوره مبارکه الحجر
الَرَ تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِینٍ
الف لام راء این است آیات کتاب [آسمانى] و قرآن روشنگر
تفسیر : با اینکه قرآن مقام بسیار والایى دارد، «تلک» ولى در عین حال دسترسى به آن آسان است، زیرا هم نوشته شده، «کتاب» و هم قابل خواندن است. «قرآن»
مطالب قرآن روشن است و مرز حقّ و باطل را بیان مى‏کند. «مبین»

در حدیث پانزدهم امام (ره) پیرامون بلا حدیثی را از امیر المؤمنین امام علی (ع) نقل می فرماید؛ ..مؤمن به اندازه اعمال خوبش مبتلا می شود ، کسی که دینش سالم و صحیح باشد ، بلایش شدیدتر است چون خداوند متعال دنیا را برای پاداش و ثواب مؤمن قرار نداده همانطور که برای کیفر کافر قرار نداده است. هر کس دینش ضعیفتر و عقلش سخیف تر باشد ، بلایش کمتر است. حرکت بلا به سمت مؤمن تندتر از  حرکت باران در چاله های زمین است.

خاصّان حق همیشه بلیت کشیده اند                          هم بیشتر عنایت هم بیشتر عنا

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

پیامبر در ادامه فرمود : معاشر الناس! أقیموا الصلاة و آتوا الزکاة .....مردم! نماز را اقامه کنید...
ما معمولاً نمازهایمان را برگزار می کنیم ، اقامه نمی کنیم . کسی نماز را اقامه می کند که همه مفاهیم قبلی پیغمبر اکرم اسلام را عملی و علنی می کند . همانطور که صاحب قرآن می فرماید: " إنّ الصلاة تنهی عن الفحشاء و المنکر" نمازی که فحشاء و منکر را از زندگی انسان پاک و تطهیر نکند نماز نیست! اینکه فرمود: " أقیموا الصلاة" یعنی امر می کند .....

برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

... تعصب مذموم مانع تفکر انتقادی می شود و سد بزرگی در راه عقل و خرد آدمی ایجاد می کند . کسی که دارای تعصب مذموم باشد نمی تواند افکار خود و دیگران را ارزیابی کند و تجزیه و تحلیل درستی از رویدادها نخواهد داشت.
بهترین شیوه مهار احساسات و مراقبت از تمایلات نفسانی پرهیزکاری و خویشتن داری است ....


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

قال علی علیه السلام :
تَعَلَّمُوا القُرآنَ ؛ فَاِنَّهُ اَحسَنُ الحَدیثِ .
قرآن را فرا گیرید، زیرا که قرآن نیکوترین سخن هاست .
                                                                         نهج البلاغه خطبه 110
تلاوت صفحه 24 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره 36  از سوره مبارکه إبراهیم‏
رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ کَثِیرًا مِّنَ النَّاسِ فَمَن تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی وَمَنْ عَصَانِی فَإِنَّکَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
ترجمه : پروردگارا آنها بسیارى از مردم را گمراه کردند پس هر که از من پیروى کند بى گمان او از من است و هر که مرا نافرمانى کند به یقین تو آمرزنده و مهربانى
تفسیر: هنرهایى مثل مجسمه سازى مى‏ توانند منشأ انحراف شوند، چنانکه بت‏ها افراد بسیارى را گمراه کردند. «انّهنّ اضللن»
دیندارى با شعار نیست، با عمل و پیروى از دستورات است. «تبعنى»
میان رهبران آسمانى و مردم مومن، رابطه ‏ى مکتبى برقرار است. «فانّه منّى»
انبیا حتّى نسبت به مخالفان خود دلسوز بودند و آنان را مأیوس نمى‏ کردند. «مَن عصانى فانّک غفور رحیم»
مخالفت با دستور پیامبر، مخالفت خداست. «من عصانى فانّک»