تلاوت صفحه 395:
آیه
شماره 41 ، 42 از سوره مبارکه طه
وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسىِ (41) اذْهَبْ أَنتَ وَ أَخُوکَ بِایَاتىِ وَ لَا
تَنِیَا فىِ ذِکْرِى (42)
و من تو(موسی) را برای خودم ساختم (و پرورش دادم)! . (اکنون) تو و برادرت با آیات
من بروید، و در یاد من کوتاهی نکنید!
نکات تفسیری :
1- براى اهداف بزرگ باید افرادى را
تربیت کرد. «واصطنعتک لنفسى»
2- خداوند براى انبیا برنامه هاى خاصى دارد. «واصطنعتک لنفسى»
3- ابتدا خودسازى، آنگاه جامعه سازى. «اصطنعتک... اذهب»
4- اگر به عنوان مدیر، کسى را براى کارى اعزام مى کنیم، بکوشیم که روحیه او
مالامال از عشق و احساس غرور و دلگرمى باشد. «اصطنعتک لنفسى... اِذهَب»
5- در بعضى مراحل، نباید پیکها و
پیامبرها یک نفر باشد. «اِذهب أنتَ و أخوک»
6- مبلغ باید به ابزار ارشاد مجهز
باشد. «بآیاتى»
7- مبلغ باید شجاع و مصمم و
نفوذناپذیر باشد. «ولا تَنیا فى ذکرى» تا مبادا کاخ و قدرت و هیبت طاغوت، او را در
انجام مأموریت مرعوب کند و از یاد خدا غافل شده و دست از صراحت لازم بردارد.
8- رمز موفقیت انسان، توجّه کامل و
دائم به خداوند است. «لاتَنیا فى ذکرى»
9- تبلیغ، ارشاد، امربه معروف و نهى
از منکر، ذکر و یاد خداست. «اِذهَب انتَ و أخوک بایاتى ولا تَنیا فى ذکرى»
... آیات قرآن کاملاً روشن می کند که مشکل آدمهایی که با حق مقابله می کنند ، این است که اینها وقتی درباره چیزی شک می کنند نمی روند علمش را به دست بیاورند و به علم عمل کنند. آن چیزی را که به نظرشان می رسد، قبول می کنند.
ما آیات فراوانی در قرآن درباره ظنّ داریم. " إن یتّبعون إلّا الظنّ و إن هم إلّا یخرصون" ... روش و منش ما این است که دنبال ظن و گمان حرکت می کنیم. همین که به نظرمان می رسد که این درست است می گوییم : پس درست است! اتفاقاً منطق قرآن غیر از این است . می گوید: در چیزهایی که به نظرت درست می رسد ، شک کن! بعد اگر علم پیدا کردی به آن برو دنبالش ولی اگر علم پیدا نکردی، سکوت کن . بگو نمی دانم ، نظری ندارم ....
حجم: 19.2 مگابایت
تلاوت صفحه 394:
آیه
شماره 53 از سوره مبارکه عنکبوت
وَ یَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَ لَوْ لَا أَجَلٌ مُّسَمًّى
لجَّاءَهُمُ الْعَذَابُ وَ لَیَأْتِیَنَهُم بَغْتَةً وَ هُمْ لَا یَشْعُرُونَ
آنان با شتاب از تو عذاب را می طلبند; و اگر موعد مقرری تعیین نشده بود، عذاب
(الهی) به سراغ آنان می آمد; و سرانجام این عذاب بطور ناگهانی بر آنها نازل می شود
در حالی که نمی دانند (و غافلند).
نکات تفسیری :
1-لطف یا قهر الهى، حکیمانه، حساب
شده و داراى برنامه است و با عجله ى این و آن تغییر نمى کند. «یستعجلونک»
2- سقوط فکرى انسان به قدرى است که حاضر است هلاک شود، ولى حقّ را نپذیرد.
«یستعجلونک بالعذاب»
3- امور این عالم، داراى زمانبندى هاى حساب شده و معیّن است. «اجلٌ مسّمىً»
4- قهر ناگهانى خداوند براى آمادگى دایمى ماست. «بغتةً»
5- قهر الهى قابل پیشبینى نیست. «لا یشعرون»
تلاوت صفحه 393:
آیه
شماره 52 از سوره مبارکه عنکبوت
قُلْ کَفَى بِاللَّهِ بَیْنىِ وَ بَیْنَکُمْ شهَیدًا یَعْلَمُ مَا فىِ
السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ بِالْبَاطِلِ وَ کَفَرُواْ
بِاللَّهِ أُوْلَئکَ هُمُ الْخَسِرُونَ
بگو: «همین بس که خدا میان من و شما گواه است; آنچه را در آسمانها و زمین است
میداند; و کسانی که به باطل ایمان آوردند و به خدا کافر شدند زیانکاران واقعی
هستند!
نکات تفسیری :
1-اگر استدلال با مخالف سودى نداشت،
بحث را قطع کنید و او را به خدا واگذارید. «قل کفى»
2- خداوند با نزول قرآن و بشارت آمدن پیامبر اسلام در کتابهاى آسمانى پیشین،
صداقت پیامبر را تأیید کرده و بر آن گواهى مى دهد. «شهیدا»
3- خداوند، به همه چیز آگاه است، پس لجاجت و بهانه تراشى چرا؟! «یعلم ما فى
السموات...»
4- رها کردن ایمان و معنویّت و دلبستگى به غیر او، قدم گذاردن در راه کفر، باطل،
پوچى و انحراف مى باشد که سرانجامش خسارت واقعى است. «آمنوا بالباطل ... هم
الخاسرون»
5- کافران، زیانکاران واقعى اند. «کفروا باللّه اولئک هم الخاسرون »
تلاوت صفحه 392 :
قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره 51 از سوره مبارکه عنکبوت
أَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ یُتْلىَ عَلَیْهِمْ إِنَّ فىِ ذَالِکَ لَرَحْمَةً وَ ذِکْرَى لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ
آیا برای آنان کافی نیست که این کتاب را بر تو نازل کردیم که پیوسته بر آنها تلاوت می شود؟! در این، رحمت و تذکری است برای کسانی که ایمان می آورند (و این معجزه بسیار واضحی است) .
نکات تفسیری :
1- قرآن، کتابى جامع و کامل است و همه ى نیازهاى معنوى را به نوعى پاسخ داده و تأمین مى کند. «اولم یکفهم»
2- هم پیامبرِ خدا، «رحمة للعالمین»(154) است و هم کتابش. («رحمةً» نکره و با تنوین آمده، که نشانه ى بزرگى و عظمت آن است)
3- قرآن، مایه ى رحمت و دورى از غفلت است. «لرحمةً و ذکرى»
4- شرط دریافت رحمت و پذیرش تذکّرات الهى، ایمان است. «لقوم یؤمنون»
خداوند اسماء حسنای زیادی دارد ، به عقل ما اینطور می رسد که خداوند در طلیعه هر سوره ای متناسب با مضمون آن سوره یکی از اسماءش را به کار ببرد. مثلاً سوره توبه درباره جنگ و مبارزه و ... است، گفته شود : " بسم الله القاصم الجبّارین" در یک جایی بفرماید: " بسم الله الحکیم العلیم " ، " بسم الله الرازق الرحیم"... اما نه! همه جا می فرماید: " بسم الله الرحمن الرحیم" به نام خدایی که رحمت دارد، به نام خدایی که مهربان است. یعنی مسلمان ! اولین چیزی که از خدا در ذهنت نقش می بندد، مهربانی خدا باشد، غیر از این باشد غلط است، باطل است. خدا در طلیعه سوره هایش اعلان صلح و آشتی می کند. دین اسلام دین رحمت و آشتی است ....
برای دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید.
حجم: 11.9 مگابایت
تلاوت صفحه 391 :
آیه
شماره 50 از سوره مبارکه عنکبوت
وَ قَالُواْ لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَیْهِ ءَایَاتٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ
إِنَّمَا الآیَاتُ عِندَ اللَّهِ وَ إِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ
گفتند: «چرا معجزاتی از سوی پروردگارش بر او نازل نشده؟!» بگو: «معجزات همه نزد
خداست (و به فرمان او نازل میشود، نه به میل من و شما); من تنها بیم دهنده ای آشکارم!
نکات تفسیری :
1- بهانه جویى افراد لجوج، تمام شدنى
نیست. (با دیدن انواع معجزه، باز هم معجزه ى دیگرى مى خواهند.) «لولا انزل»
2- پیامبر در برابر بهانه جویان مقاومت مى کرد و به آنان پاسخ مى داد، زیرا معجزه
کارى حکیمانه و الهى است نه بازیچه ى بهانه جویان. «قل انّما الایات عند اللّه»
3- هشدار و انذار، به دلیل غفلت زدایى، قوىتر و مؤثّرتر از بشارت و امید است.
«انّما انا نذیر» و نفرمود: «انّما انا بشیر»
4- هشدار انبیا، صریح و شفّاف است. (نه با کنایه و ابهام و تعریض) «مبین»
حضرت امیر مؤمنان در فراز آخر خطبه 152 می فرمایند:"بهائم همه همّ و غمّشان شکمشان است. درّندگان هم همه همّ و غمّشان تجاوز به غیر خودشان و کشتن و زخم زدن و حمله به دیگران است. زنها هم همه همّ و غمّشان زیور آلات دنیا و فساد در دنیاست." اینجا سؤالی مطرح می شود و آن اینکه حضرت می فرمایند بهائم چنین اند و سبائع این چنین و زنها هم چنان!! پس مردها چه می شوند ؟؟؟؟؟
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣