شادی کــنید ای دوستــان هنــگامه‌ای برپا شده     زهرا ز اوج آسـمان مــحبوبه دلها شــده

انس و ملک شادی‌کنان جشن و شرر برپا کنند        چون غنچه بشکفته رخسار زهرا واشده

 باران رحمت الهی، با قدم‌های نازنین این مولود بر تمام زمین‌ها و زمان‌ها باریدن آغاز کرد و کسی که محبت این حوریه بهشتی را در دل و جان بپروراند، باران رحمت بر او می‌بارد. این چشمه همیشه جوشان، فاطمه است که دست دوستان را می‌گیرد و تنهایشان نمی‌گذارد، به راستی چه نام برازنده‌ای دارد.

دست پدر را در تنهایی‌هایش می‌گیرد و ام‌ابیهای پدر می‌شود. با دیدن فاطمه است که چشم پدر روشن می‌شود و غم از خانه دلش رخت می‌بندد.

 آری! فاطمه است که اگر به سویش دست نیاز از جان و دل برآوری، حتماً دست‌های خالی‌ات را می‌گیرد و از صخره‌ها و سنگلاخ‌ها عبورت می‌دهد؛ ولی با وجود این همه لطف و محبت باز هم آن‌چنان که باید… .

خدایا! به خاطر وجود این ستارگان تابناک که شب‌های تار زندگی را روشن می‌سازند تا مسیر رسیدن به تو را گم نکنیم، سپاسگزارم و در دل زمزمه می‌کنم: «فتبارک الله احسن الخالقین.»

بانو سلام! حال شما؟ روز مادر است                       روز زنی که از همه مردان، سَری سَر است

روز شما که مادر زینب، حسن، حسین                     نه! روز دختری ست که اُمّ پیمبر است

از آسمان صدای قدم هات می رسد                        گوش فلک ز همهمه ی عرشیان کر است

یاس نبی! کبوتر دردانه ی علی!                              هفت آسمانِ دل ز قدومت معطر است

تو ماه آسمان شدی، از تکه های تو                          این یازده ستاره به گردت مدوّر است

مادر بگو که دست مرا رد نمی کنی                          این شعر هم هدیه ی من روز مادر است...

تلاوت صفحه 433 :

آیه شماره 69  از سوره مبارکه عنکبوت
 وَ الَّذِینَ جَاهَدُواْ فِینَا لَنهَدِیَنَهُمْ سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ
و آنها که در راه ما (با خلوص نیت) جهاد کنند، قطعا به راه‏های خود، هدایتشان خواهیم کرد; و خداوند با نیکوکاران است.
نکات تفسیری :

1-براى رسیدن به هدایت ویژه‏ ى الهى، تلاش لازم است و باید گام اوّل را خود انسان بردارد. «جاهدوا - لنهدینّهم»، چنانکه در جاى دیگر مى‏ فرماید: «اِن تنصروا اللَّه ینصرکم»(160)
2- در مدیریّت و رهبرى، لازم نیست تمام ابعاد کار از روز اوّل روشن باشد، همین که گامى الهى بر داشته شد، در وسط راه، هدایت‏هاى غیبى مى‏ آید. «جاهدوا – لنهدینّهم»
3- به وعده‏ هاى خداوند اطمینان داشته باشیم. «لنهدینّهم» (حرف لام و نون تأکید، نشانه‏ هاى تأکید است)
4- همراه بودن خداى بزرگ با بنده‏اى ضعیف، یعنى رسیدن انسان به همه چیز. «انّ اللّه لمع المحسنین» چنانکه در دعاى عرفه‏ ى امام حسین‏ علیه السلام مى ‏خوانیم: «ماذا فقد مَن وجدک و ماذا وجد مَن فقدک» هر که تو را یافت، چه کمبودى دارد و هر که تو را از دست داد، چه دارد؟
5- خداوند، هم راه قرب را به ما نشان مى‏ دهد و هم تا رسیدن به مقصد، دست ما را مى‏ گیرد. «لنهدینّهم... مع المحسنین»

تربیت و رفتار با فرزندان

سیره رفتار فاطمه(س) با فرزندان خود نیز سرمشقی مناسب برای تربیت صحیح فرزندان است. ایشان به فرزندان احترام می گذاشتند و آنها را با احترام خطاب می کردند و همیشه سعی در آموزش و تربیت دینی و اخلاقی آنها داشتند.

در حدیث شریف کساء حضرت فاطمه(س) در پاسخ سلام فرزند خود امام حسن(ع) می فرماید: سلام برتو اى نور دیده ام و میوه دلم. و در پاسخ سلام امام حسین(ع) می فرماید: سلام بر تو اى فرزند من و اى نور دیده ام و میوه دلم.

حضرت زهرا (س) فرزندان خود را همیشه برای یادگیری و تعلیم و تزکیه آماده می کرد؛ به عنوان مثال به فرزندش حسن(ع) می فرمود: به مسجد برو ، آنچه را از پیامبر شنیدی فراگیر و نزد من بیا و برای من بازگو کن.

و در عین حال شادی و خوشحالی را در بیت خود تسری می داد و این تا حدی بود که از بازی با کودکان که نقش بسزایی در تربیت آنها دارد اجتناب نمی نمود.

ایشان همیشه رسیدگی به فرزندان را در اولویت قرار می داد. سلمان می گوید: روزی فاطمه زهرا (س) را دیدم که مشغول آسیاب بود. در این هنگام فرزندش حسین گریه می کرد. عرض کردم: برای کمک به شما آسیاب کنم یا بچه را آرام نمایم؟ ایشان فرمود: من به آرام کردن فرزند اولی هستم، شما آسیاب را بچرخانید.

همچنین از نکات بارز حضرت زهرا(س) در تربیت فرزندان سبک عملی تشویق به عبادت برای آنها بود. مسلما وقتی والدین الگوی عملی کودکان برای عبادت پروردگار باشند، در آینده و بزرگسالی آنها نیز به تعصی از والدین این راه را پیش خواهند برد.

در همین زمینه امام حسن (ع) می فرماید: مادرم فاطمه را در شب جمعه در محراب عبادت دیدم که به عبادت و نماز مشغول است، او پیوسته به رکوع و سجود مشغول بود که شب به پایان رسید.

آن حضرت در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان کودکان خود را به بیداری فرا می خواند. حضرت در روز بچه ها را می خواباند تا استراحت کنند و غذای کمتری به آنان می داد تا بدین گونه زمینه و موقعیت بهتری برای شب زنده داری داشته باشند. ایشان نمی گذاشت احدی از اهل خانه خوابش ببرد و می فرمود : محروم است کسی که از برکات شب قدر محروم بماند.

از نکات دیگر تربیتی ایشان عدالت در توجه به کودکان بود. آمده است روزی امام حسن(ع) نزد پیامبر(ص) آمد و اظهار تشنگی کرد. رسول خدا(ص) برخاست، ظرفی برداشت و از گوسفندی که داخل منزل بود مقداری شیر دوشید و به امام حسن(ع) داد. فاطمه زهرا (س)، به پیامبر(ص) گفت: گویا حسن برای شما عزیزتر از حسین است. پیامبر(ص) فرمود: نه. هردو برایم عزیز و محبوبند ولی چون اول حسن تقاضای آب کرد او را مقدم داشتم.

همچنین روزی حسنین(ع) در حضور پیامبر (ص) کشتی گرفتند. در این میان فاطمه(س) شنید که پدر بزرگوارش، امام حسن را به پیروزی بر امام حسین ترغیب می کند. حضرت زهرا(س) از این نوع رفتار پیامبر(ص) اظهار تعجب کرد. پیامبر فرمود: دوستم جبرئیل ، حسین را تشویق می کند و من حسن را تشویق می نمایم.

قال النبی(ص) : اِنَّها اوّلُ مَنْ یَلْحَقُنی مِنْ اهلِ بَیْتی.

تلاوت صفحه 432 :

آیه شماره 68  از سوره مبارکه عنکبوت
 وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْترَى‏ عَلىَ اللَّهِ کَذِبًا أَوْ کَذَّبَ بِالْحَقّ‏ِ لَمَّا جَاءَهُ أَ لَیْسَ فىِ جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْکَفِرِینَ
چه کسی ستمکارتر از آن کس است که بر خدا دروغ بسته یا حق را پس از آنکه به سراغش آمده تکذیب نماید؟! آیا جایگاه کافران در دوزخ نیست؟!
نکات تفسیری :

1- وحى را باید بدون کم و زیاد پذیرفت. اضافه کردن هر چیزى به دین، افترا و بدترین ظلم است. «و من اظلم ممّن افترى»
2- بدترین ظلم، ظلم فرهنگى است که به تسلیم شدن انسان در برابر حقّ ضربه وارد مى‏ کند. «ممّن افترى - او کذّب»
3- عذاب الهى بعد از اتمام حجّت است. «کذّب بالحقّ لما جائه ألیس فى جهنّم...»

همسرداری

همسرداری حضرت فاطمه(س) نیز بهترین الگو برای زنان مسلمان است. شیوه رفتار با همسر برای یک زن آن قدر مهم است که حضرت علی (ع) می فرماید: جهاد زن، خوب شوهرداری کردن است.

فاطمه (س) با آن همه فضیلت، همسری نیکو و مطیع برای امیر مؤمنان علی(ع) بود. روایت است هنگامی که علی (ع) به فاطمه (س) می نگریست، غم و اندوهش برطرف می شد.

رسول خدا در اولین شب ازدواج علی (ع) و زهرا (س) کارهای آنان را به این شکل تقسیم نمود: خمیر کردن آرد و پختن نان و تمیز کردن و جارو زدن خانه به عهده فاطمه (س) باشد و کارهای بیرون منزل از قبیل جمع آوری هیزم و مواد غذایی را علی (ع) انجام دهد.

پس از آن بود که حضرت زهرا (س) فرمود: جز خدا کسی نمی داند که از این تقسیم کار تا چه اندازه خوشحال شدم، زیرا رسول خدا (ص) مرا از انجام کارهایی که مربوط به مردان است،  باز داشت.

فاطمه (س) هیچ گاه حتی اموری را که احتمال می داد علی (ع) قادر به تدارک آنها نباشد، از او طلب نمی نمود؛ تا آنجا که از علی(ع) در رابطه با فاطمه(س) نقل شده است: بخدا سوگند که او را به خشم نیاوردم و تا هنگامی که زنده بود، او را وادار به کاری که خوشش نیاید نکردم؛ او نیز مرا به خشم نیاورد و نافرمانی هم نکرد.

از ویژگی های مهم حضرت فاطمه (س) این بود که آن بزرگوار بهترین یار و یاور شوهرش علی (ع) در اجرای فرامین ا لهی بود. پیامبر(ص) از علی(ع) سوال کرد: همسرت را چگونه یافتى؟ و علی(ع) پاسخ گفت: نِعْمَ الْعَوْنُ على‏ طاعَةِ اللَّهِ (بهترین یار و یاور براى اطاعت و بندگى خدا).

آن بانوی بزرگوار، نام همسر خود را با احترام یاد می کرد. گاهی وی را با کنیه "ابالحسن" می خواند و گاهی با یاد قرابت نسبی (یا ابن عم) وی را ندا می داد. در حدیث شریف کساء آمده است که حضرت فاطمه(س) می فرماید: ابوالحسن على بن ابیطالب وارد شد و فرمود سلام بر تو اى دختر رسول خدا گفتم : و بر تو باد سلام اى ابا الحسن و اى امیر مؤ منان. این گونه نقل نام و خطاب احترام آمیز یکی از نکات اصلی رابطه زوجین نسبت به یکدیگر است.

از دیگر نکات متابعت ایشان از شوهر بود. نقل است هنگامی که مصدوم کردن حضرت زهرا(س) از امیرمؤمنان درخواست ملاقات و عیادت ایشان را کردند، حضرت علی(ع) تقاضای آن دو را به فاطمه(س) ارائه کردند و ایشان در جواب فرمودند: البیت بیتک و الحره امتک (خانه متعلق به شماست و من هم به منزله کنیز و خدمتگزار در خانه شماهستم.)

رسیدگی به وضع ظاهری به خاطر همسر از اصول زندگی یک زن و مرد مسلمان است. آمده است پیامبر برای شب عروسی حضرت زهرا (س) دستور داد عطرهایی خوشبو تهیه کنند و حضرت زهرا (س) نیز در داخل خانه دائماً معطر بودند.

عن ابی عبداللهِ الحسین(ع) : لما قُبِضَتْ فاطمةُ(س) دفنَها امیرُ المومنین سِراً و عفا علی مَوضِعِ قَبرِها.

تلاوت صفحه 431 :

آیه شماره 70  از سوره مبارکه طه
 فَأُلْقِىَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُواْ ءَامَنَّا بِرَبّ‏ِ هَارُونَ وَ مُوسىَ‏
(موسی عصای خود را افکند، و آنچه را که آنها ساخته بودند بلعید.) ساحران همگی به سجده افتادند و گفتند: «ما به پروردگار هارون و موسی ایمان آوردیم!»
نکات تفسیری :

1- براى افراد سالم و غیر لجوج، روشن شدن حقّ همان وتسلیم شدن همان. «اُلقى» (گویا در باطن مجبور به سجده شدند)
2- راه توبه براى همگان باز است، توبه از شرک، ایمان آوردن به خداست. «اُلقى السحرة» هر انسان منحرفى را بد ندانیم، شاید توبه کند.
3- انسان‏ها در انتخاب عقیده آزادند و مجبور محیط نیستند. «القى السحرة»
4- سجده، از آثار یقین است، ایمان بدون سجده نمى‏ شود. «القى السحرة سجّدا»
5- ساحران، در یک جمله، ایمان خود را به توحید و نبوّت اظهار داشتند. «آمنّا برّب هارون و موسى» (قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهرى)

ازدواج

ازجمله نکات مهم زندگی حضرت فاطمه(س) ازدواج آن حضرت بود. ایشان خواستگارانی بسیار در میان صحابه داشت که از نظر مالی در رتبه های بالایی قرار داشتند اما رسول خدا همچنان مسأله را به نظر خداوند موکول می نمود تا سرانجام جبرئیل بر پیامبر (ص) نازل شد و گفت:ای محمد! خدا بر تو سلام می رساند و می فرماید فاطمه را به عقد علی درآور، خداوند علی را برای فاطمه و فاطمه را برای علی پسندیده است.

و فاطمه(س) و پیامبر(ص) و اگر بهتر بگوییم خداوند تبارک و تعالی، علی(ع) را که جوانی سرشار از ایمان و تعهد بود انتخاب کردند.

مسأله، مسأله زندگی، مهر و عطوفت، آرامش و تربیت، ایمان و تقوا بود. مسأله، مسأله حفظ دین و سلامت فکر و روح بود. قرار بود از محفل ساده و بی تکلف و بی ریای علی(ع) و فاطمه(س) هر لحظه نوری به عرش بلند شود و عرش را نورانی کند که خدا خود خواسته بود و اذن داده بود. آری! «فی بیوت اذن الله ان یرفع و یذکر فیها اسمه». قرار بود ماحصل این ازدواج حسن(ع) و حسین(ع) و زینب(س) وام کلثوم(س) باشند که هرکدام چون نوری در آسمان ولایت بدرخشند و راه زندگی ارادتمندانشان را به سوی خداوند روشن کنند.

فایده ای که آن ازدواج داشت چیزی نبود که با زر و سیم بتوان آن را قیمت گذاشت که هرچه فایده کمتر است معنویت بیشتر به ثمن بخث فروخته می شود و هرچه تجلی معنویت بیشتر باشد مال کم ارزش تر خواهد بود. قرار بود ازدواج علی(ع) و فاطمه(س) الگویی شود برای شیعیانشان تا ابد.

در روایات متعددی نقل شده است که پیامبر اکرم (ص) فرمود: اگر علی نبود، فاطمه همتایی نداشت. از اینجا مشخص می شود منظور پیامبر(ص) در کفویت زوجین، ایمان دوطرف است.

درآن زمان دارایی علی(ع) منحصر به شمشیر و زرهی بود برای جهاد در راه خدا و شتری برای کار در باغستانهای مدینه. او به دستور پیامبر(ص) زره را کابین فاطمه(س) قرار داد که به حدود 400 درهم به فروش رسید و پول آن صرف فراهم آوردن مقدمات زندگیش شد.

پیامبر(ص) مقدار اندکی از پول را به بلال داد تا با آن عطر بخرد و بقیه پول را به چند تن از صحابه داد تا جهیزیه را از بازار فراهم کنند.

جهیزیه ساده و اندکی فراهم و نزد پیامبر(ص) آوردند. ساده و بی تکلف می نمود. پیامبر(ص) چون سادگی بیش از حد اشیاء را نگریست دست به دعا بلند کرده و فرمود: خدا به اهل بیت برکت دهد. و البته خدانیز چنین کرد چرا که «انما یریدالله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» در حق هیچ کسی به جز این خاندان نازل نشد! آری خدا خواست که اهل بیت پاک و مطهر قرار گیرند، به دور از هرگونه رجس و نازیبایی و ناپاکی. و خدا خواست که تا روزگار هست و هست، هرجا کرامتی دیده شود دوستدارانش به یاد حسن(ع) بیفتند و هر جا قیامی در راه خدا بر علیه ظلم ستم کیشی روی دهد با پرچم حسین(ع) افراشته شود و الگوی هر زن مسلمانی زینب(س) باشد.

قال النبی(ص) : یا سلمانُ حُبُّ فاطمةَ یَنْفَعُ فی مائةِ مَوطنٍ ایسَرُ تلکَ المواطنِ: الموتُ و القبرُ و المیزانُ و المحشرُ و الصراطُ و المحاسبةُ.