قال الصادق علیه السلام :
ثَلاثَةٌ یَشکُونَ اِلَی اللهِ ـ عَزَّ وَجَلَّ ـ مَسجِدٌ خَرابٌ لا یُصَلّی فیهِ اَهلُهُ وَ عالِمٌ بَینَ جُهّالٍ وَ مُصحَفٌ مُعَلَّقٌ قَد وَقَعَ عَلَیهِ الغُبارُ لا یُقرَاُ فیهِ   
سه گروه نزد خدا شکایت می برند : مسجد ویرانی که مردم در آن نماز نخوانند، عالمی که بین جاهلان تنها بماند و قرآن رها شده و غبار گرفته ای که خوانده نمی شود.
اصول کافی 2/613
تلاوت صفحه35 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 18  از سوره مبارکه الطور
فَاکِهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ
به آنچه پروردگارشان به آنان داده دلشادند و پروردگارشان آنها را از عذاب دوزخ مصون داشته است
تفسیر : گاهى در دنیا نعمت هست، امّا انسان به دلایلى نمى ‏تواند از آن کامیاب شود، اما در بهشت هم نعمت هست و هم کامیابى. «جنات... فاکهین»
نعمت‏ها، زمانى لذّت بیشترى دارند که از طرف خداوند به عنوان محبّت و لطف باشد «آتاهم ربّهم» و در کنارش تلخى و دغدغه نباشد. «و وقاهم ربّهم»
کسى‏ که در دنیا با تقوا خود را حفظ کرد، در قیامت خداوند او را از عذاب دوزخ حفظ مى‏ کند. «المتقین... وقاهم»
پرهیزکاران نباید به تقوا و عمل خود مغرور باشند که همه‏ ى نعمت‏ها و نجات‏ بخشى‏ها از خداست. «أتاهم ربّهم... وقاهم ربّهم»

قال الصادق علیه السلام :
اَلقُرآنُ عَهدُ اللهِ اِلی خَلقِهِ فَقَد یَنبَغی لِلمَرءِ المُسلِمِ اَن یَنظُرَ فی عَهدِه وَ اَن یَقرَأَ مِنهُ فی کُلِّ یَومٍ خَمسینَ آیَةً .
قرآن پیمان خداوند است با بندگانش، شایسته آن است که انسان مسلمان در پیمان خود نظر کند و هر روز پنجاه آیه از آن را بخواند .                                 اصول کافی 2/609
تلاوت صفحه 34 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 81  از سوره مبارکه الإسراء
وَقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا
و بگو حق آمد و باطل نابود شد آرى باطل همواره نابودشدنى است
تفسیر : پیامبر باید با قاطعیّت، پیروزى نهایى حقّ را به مردم اعلام کند. «قل جاء الحق»
باید حقّ را به میدان آورد تا باطل از بین برود. «جاء...زهق»
عاقبت، باطل رفتنى و نابود شدنى است و حقّ، باقى و پایدار. «جاء...زهق» (فعل ماضى نشانه قطعى بودن است.)
از جلوه‏ ها و مانورهاى باطل نباید هراسید که دوامى ندارد. «کان زهوقاً»

.... در قرآن به نامه عمل دیگری هم اشاره شده و آن هم نامه عمل امتهاست (38-جاثیه) اگر قائل به وجود حقیقی برای جامعه باشیم به این معناست که کل گروه و امت بابت کارهایشان بازخواست می شوند. مثلاً قومی که به مبارزه با ستمگر نپرداخته اند بابت کم کاری مؤاخذه می شوند.
و اگر برای جامعه یک وجود حقیقی و مستقل قائل نباشیم و بگوییم جامعه از تک تک افراد تشکیل شده باید برای هر شخص دو نامه عمل در نظر بگیریم:
1.  نامه عمل فردی که همه کارهای ما از کوچک و بزرگ در آن ثبت می شود.
2. نامه عمل اجتماعی که اعمالی که در رابطه با افراد دیگر و جامعه است، در آن ثبت شده است....


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

صفوان جمّال حکایت کند: روزى در محضر مبارک آن حضرت بودم ، که یکى از مؤمنین به نام زیاد بن مروان عبدى - که در دستگاه حکومت بنى العبّاس همکارى داشت - به مجلس آن حضرت وارد شد.
امام کاظم ^(ع) به او خطاب کرد و فرمود: آیا با آنها همکارى و هماهنگى در کارها دارید؟
زیاد گفت : آرى ، اى مولا و سرورم !
امام ^(ع) فرمود: چرا چنین مى کنى؟!
گفت : اى سرورم ! من مردى آبرودار و آبرومندم ، و نیز عائله مند مى باشم؛ و مال و ثروتى هم ندارم که تامین معاش و زندگى کنم .
حضرت فرمود: اى زیاد! به خداى یکتا سوگند، چنانچه از آسمان به زمین بیفتم و قطعه قطعه گردم و گوشتهاى بدنم را پرندگان جدا کنند، این برایم بهتر است تا آن که با این ظالمان همکارى و معاشرت داشته باشم .
صفوان گوید: پرسیدم، یا ابن رسول اللّه ! پس در چه صورتى مى توان با آنها همکارى نمود؟
امام ^(ع) فرمود: در صورتى مى توان کنار آنها بود و با آنها همکارى نمود که براى نجات مؤمنى یا آزادى اسیرى باشد، که در چنگال آنها گرفتار باشد.
و در غیر این صورت، خداوند متعال به کمک دهندکانِ ظالمان وعده عذاب دردناک داده است .
بعد از آن، امام ^(ع) افزود: پس مواظب باش ، که خداوند متعال شاهد و ناظر همه حالات و همه کارها است ؛ و آنچه را که اراده نماید، انجام مى دهد.

مستدرک الوسائل : ج 13، ص 136، ح 15

قال علی علیه السلام :
اَلبَیتُ الَّذی یُقرَآُ فیهِ القُرآنُ وَ یُذکَرُ اللهُ – عَزَّ وَ جَلَّ – فیهِ تَکثُرُ بَرَکَتُهُ وَ تَحضُرُهُ المَلائِکةُ وَ تَهجُرُهُ الشَّیاطینُ .
خانه ای که در آن قرآن خوانده شود و خدا را به یاد آرند، برکتش فزونی یابد و فرشتگان به آن خانه درآیند و شیاطین از آن دوری جویند .                         اصول کافی 2/610
 
تلاوت صفحه 33 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 32  از سوره مبارکه ق‏
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ
این همان است که وعده یافته ‏اید [و] براى هر توبه‏ کار نگهبان [حدود خدا] خواهد بود
تفسیر : ایمان، درجات و مراحلى دارد و امرى کمال‏ پذیر است. «آمنوا... و آمنوا»
ایمان و عمل، از یکدیگر جدا نمى شوند. «آمنوا و عملوا الصّالحات و آمنوا»
ایمانى ارزش دارد که به اطاعت کامل از دستورات الهى بیانجامد. «بما نزّل على محمّد»
پیروى از دستورات انبیا، طبق ملاک و معیار حق است. «و هو الحق»
احکام و شریعت دین، براى رشد و تربیت انسان است. «نزّل... من ربّهم» (به عبارت دیگر، ربوبیّت الهى اقتضا مى ‏کند که براى رشد و تربیت بندگان، برنامه ‏اى حقیقى و به دور از انحراف فرو فرستاده شود.)
معیار حقّ وحقیقت، مطابقت با وحى ودستورات خداست. «هوالحقّ من ربّهم»
پیامبر اسلام از پیش خود حرفى نمى ‏زند، آنچه مى‏ گوید وحى است. «نزّل على محمّد... من ربّهم»
براى دریافت الطاف الهى، ایمان به تنهایى کافى نیست، بلکه عمل صالح و پیروى از رسول خدا نیز لازم است. «آمنوا و عملوا الصّالحات و آمنوا بما نزّل على محمّد... کفّر عنهم... و أصلح بالهم»
ایمان و عمل صالح، گذشته‏ ها را جبران و آینده را بیمه مى‏ کند. «کفّر... اصلح»
کفر، سبب تباهى عمل، و ایمان و عمل صالح، سبب اصلاح عمل مى‏ گردد. «الّذین کفروا... اضلّ اعمالهم - الّذین آمنوا و عملوا الصّالحات... أصلح بالهم»
گناهان و بدى‏ ها مانع اصلاح انسان است، ابتدا باید آنها برطرف شود تا زمینه اصلاح فراهم گردد. «کفر عنهم سیئاتهم و أصلح بالهم»
خداوند با تهدید کفّار «أضلّ أعمالهم» و بشارت به مؤمنان «أصلح بالهم»، از پیامبر و اهل ایمان دلجویى مى‏ کند.

در ادامه نامه 31 نهج البلاغه حضرت امیر علیه السلام پیرامون شناخت صحیح از دنیا می فرمایند: کسی که دنیا را شناخته مانند قوم مسافری است که از جایگاههای بد دوری کرده و منزل سرسبز و پر نعمت را قصد کرده اند، سختی های راه انها را خسته نمی کند تا به سر منزل مقصود برسند ....


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

...اگر نعمتی نازل شود اینها خوشحال نمی شوند و اگر بلایی نازل شود هم دچار ناراحتی و قنوط نمی شوند چون از دنیا رفته اند . پس برایشان فرق ندارد که در دنیا چه اتفاقی می افتد! می توان این فراز از خطبه را اینگونه هم معنا کنیم که: اینها اگر مشمول نعمتی شوند ، خوشحال نمی شوند و اگر هم محروم از نعمتی بشوندناراحت نمی شوند . مثلاً فرض کنید الآن که در برزخ هستند اگر در بهشت برزخی باشند حالشان خوش نیست چون هنوز حساب و کتابشان کامل نیست و اگر در عذاب و سختی هستند نا امید نمی شوند چون ممکن است بستگان و فرزندانشان برایشان هدیه ای بفرستند....
 

برای دانلود کردن اینج کلیک کنید.

.... امتحانات خدا گاهی برای این است که انسان خود را بهتر بشناسد، گاهی برای رشد آدمهاست ، گاهی برای بالا رفتن درجه است ، گاهی از باب اتمام حجت است و گاهی از باب تمهیص ذنوب است. در روایتی از مولای متقیان امیرالمؤمنین داریم که خداوند متعال بلا را برای پاک کردن گناهان شیعیان ما قرار داده است ، گاهی برای تضرع و ابتهال است . چون در شرایط آسایش و رفاه غالباً مردم توجهی به خدا ندارند....


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.

قال رسول الله صلی الله علیه و آله :
اِذا اَحَبَّ اَحَدَکُم اَن یُحَدِّثَ رَبَّهُ فَلیَقرَءِ القُرآنَ
هرگاه یکی از شما دوست بدارد با پروردگارش سخن بگوید، قرآن بخواند .                                            کنزالعمال 1/510
تلاوت صفحه 32 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 7  از سوره مبارکه الإسراء
إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِکُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاء وَعْدُ الآخِرَةِ لِیَسُوؤُواْ وُجُوهَکُمْ وَلِیَدْخُلُواْ الْمَسْجِدَ کَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِیُتَبِّرُواْ مَا عَلَوْاْ تَتْبِیرًا
اگر نیکى کنید به خود نیکى کرده‏اید و اگر بدى کنید به خود [بد نموده ‏اید] و چون تهدید آخر فرا رسد [بیایند] تا شما را اندوهگین کنند و در معبد[تان] چنانکه بار اول داخل شدند [به زور] درآیند و بر هر چه دست‏ یافتند یکسره [آن را] نابود کنند
تفسیر : نیکى و بدى ما، به خداوند سود یا زیانى نمى‏ رساند بلکه نتیجه آن به خود ما باز مى‏ گردد. «اِن اَحسنتم اَحسنتم لانفسکم و اِن أسأتم فلها»
اوّل باید از نیکى‏ ها دم زد، سپس از بدى‏ ها. «اِن احسنتم... اِن اسأتم»
انسان در انتخاب و چگونگى عمل خویش، آزاد است. «اِن احسنتم... اِن اسأتم»
فراز ونشیب‏ هاى تاریخ ونابودى یهود بدنبال بلند پروازى آن، بر پایه قانون و سنّت الهى مى‏ باشد. «اِن احسنتم احسنتم...»
مساجد، پیوسته پایگاه قدرت ادیان و سمبل قدرت بوده و آزاد کردن مساجد از سلطه‏ ى کفار از وظائف مؤمنان است. براى سرکوب یهودیان متجاوز، مردان خدا وارد بیت المقدّس مى‏ شوند، چنانکه مسلمانان با فتح مکّه وارد مسجدالحرام شدند. «لیدخلوا المسجد»
براى تقویت حق، قلع و قمع مستکبران لازم است. «و لیتبّروا ما علوا تتبیرا»

.... عید غدیر خم تا چند صد سال یکی از اعیاد مهم دینی به حساب می آمده و این روز را جشن می گرفتند. اما چه شد که این واقعه کم رنگ شد؟!!!
شاهد بر این مطلب اخبار زیادی است که وارد شده : ازجمله خبر.... که به نقل از ابو هریره آورده وقتی پیغمبر عالی قدر اسلام دست علی را بالا برد و فرمود :" آیا من ولی و مولای شما نیستم؟ و پس از تأیید حضّار فرمود:" من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه" عمر بن الخطّاب جلو آمد و به امیر المؤمنین شاد باش و تبریک گفت و پس از آن رسول اکرم فرمود : " الیوم أکملت لکم دینکم و یئس الذین کفروا ...." ....


برای دانلود کردن اینجا کلیک کنید.