تلاوت صفحه 470 :

آیه شماره 26  از سوره مبارکه ابراهیم
 وَمَثلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ
و مثل سخنى ناپاک چون درختى ناپاک است که از روى زمین کنده شده و قرارى ندارد
نکات تفسیری :

1- از شیوه‏ هاى تعلیم و تربیت، روش مقایسه است. «کلمة طیّبة... کلمة خبیثة»
2- شرک و هر چه که دون اللَّه باشد، ثبات ودوام ندارد. «ما لها من قرار»
3- عقاید باطل همچون علف‏هاى هرز، ریشه‏ اى در عمق زمین ندارد، زیرا پایه و مبناى درست ندارد. «اجتثت من فوق الارض»

 اثرگذاری دو شاخصه مهم دارد.

1. محبوبیت

2. موفقیت

چرا یک مادر محجبه دختر بی حجاب دارد؟ چون اولاًمحبوبیت ندارد در ثانی از دید دخترش موفق نیست.مثلاً مادر در مقام نصیحت گویی به دخترش می گوید:" دخترم! درس بخوان که فردا مثل من بدبخت نشوی!" خب او هم می رود دنبال نمونه های موفق مثل هنر پیشه ها بعد از او الگو برداری می کند....

حجم: 15.3 مگابایت

تلاوت صفحه 469 :

آیه شماره 25  از سوره مبارکه ابراهیم
 تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَیَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ
میوه ‏اش را هر دم به اذن پروردگارش مى‏ دهد و خدا مثلها را براى مردم مى‏ زند شاید که آنان پند گیرند
نکات تفسیری :

1- درخت ایمان، همواره ثمر دارد ومومن پاییز وخزان ندارد. «اکلها کل حین»
2- تشبیه و تمثیل، شیوه‏ اى قرآنى براى توجه و تذکر مردم. «لعلهم یتذکرون»

بی تاب از حرارت تکلیم، از قله «نبوت» باز می گردد.

اکنون ندای «اقرأ باسم ربک الذی خلق» در جانِ روشن پیامبر صلی الله علیه و آله طنین انداخته است .

قرآن، بر قلب مبارک پیامبری نازل می شود که امین وحی است و دلسوز مؤمنان...

مردی از نسل ابراهیم، به پیامبری مبعوث می شود تا دیگر بار کعبه را از آلایش بت ها پاک سازد.

پیامبری می آید تا تجلّی رحمتِ خداوند باشد.

پیامبری بی تاب از کوه فرود می آید که جبرئیل را در افق روشن دیده است.

پیامبری که در رساندن پیام وحی به مردمان دریغ نمی ورزد.

آن گاه، محمّد رسول اللّه در عرش طنین می اندازد:

یا محمّد!

خداوند چه قدر تو را دوست می داشت که افلاک را به خاطر تو آفرید.

ای که جان پاکت، زحمت درس و مشق نبرده بود و قلبت لوحِ محفوظ علم الهی شد.

آری! «هو الذی بعث فی الامیّین رسولاً منهم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمة و إن کانوا من قبل لفی ضلال مبین»

سلام بر تو ای پیامبر که بشر را از گمراهی آشکارش نجات دادی و در راه هدایت خلق خدا، به جان کوشیدی و احکام شریعت خداوند را برقرار ساختی!

سلام بر تو که آیین یکتاپرستی را احیا کردی!

خدا را سپاس می گوییم که پیامبری چون تو را برای ما فرستاده است و بر تو درور بی پایان می فرستیم.

معاویه نامه ای به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام نوشت و در آن از خلیفه اول و دوم بسیار تعریف و تمجید کرد. حضرت در نامه 28 به شبهه های او این چنین پاسخ می دهد :

در زمان غیبت بر خواندن 2 دعا تأکید بسیار شده است و فرموده اند در خواندن این دعاها مداومت داشته باشید تا در زمان غیبت دچار لغزش نشوید:

1. " اللهم عرّفنی نفسک و إنّک إنلم تعرّفنی نفسک ...."

2. دعای موسوم به دعای غریق :"یا الله یا رحمن یارحیم یا مقلب القلوب ثبّت قلبی علی دینک" ...

حجم: 17.6 مگابایت

تلاوت صفحه 468 :

آیه شماره 24  از سوره مبارکه ابراهیم
 أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاء
آیا ندیدى خدا چگونه مثل زده سخنى پاک که مانند درختى پاک است که ریشه‏ اش استوار و شاخه‏ اش در آسمان است
نکات تفسیری :

1-در مثال‏هاى قرآن دقت کنیم. «اَلَم تَر»
2- عقیده حقّ، کلمه‏ ى طیّبه ‏اى است که اصل آن در قلب مؤمن ثابت است. «اصلها ثابت» و از الطاف خداوند آن است که مؤمنان را بر این عقیده حفظ مى‏ کند. «یثبّت اللَّه الّذین آمنوا بالقول الثّابت»(ابراهیم/27)
3- کلام حقّ، پایدار واستوار و پابرجاست. «کلمة طیبة... اصلها ثابت»

فراز هایی دیگر از خطبه اول نهج البلاغه :

خدا دو حجت بر انسانها دارد:

1. حجت ظاهری: پیامبران و انبیاء و رسل

2. حجت باطنی که همین عقل انسانهاست و خدا با همین حجت با آنها احتجاج می کند...

شرح و تبیین حدیث 36 :

....جنس علم خداوند متعال با جنس علم ما متفاوت است. هر علتی به معلول خودش علم حضوری دارد و چون عالم معلول خداست پس عالم معلوم خداست چون عالم در حضور خداست. رابطه بین علت و معلول رابطه تعلقی و ربطی است. حقیقت معلول مساوی است با ربطش به علت ، اگر هست به خاطر این است که در محضر معلول حضور دارد. پس خداوند متعال چون به علت که خودش باشد عالّم است به معلول هم که عالَم است عالّم می باشد.....

مراحل زندگی امام کاظم(ع)را به سه قسم می توان تقسیم کرد:

نخست

از ولادت آن حضرت در سال 128 ه .ق تا شهادت امام جعفرصادق(ع) در سال 148 ه .ق را دربردارد. در این مدت، او شاگرد پدر بزرگوارش بود. در این دوره بیست ساله، علم الهی و توانایی بالایی امام در مناظره و گفت و گوهای علمی تبلور یافت، تا آنجا که هنوز پنج سال از زندگی خود را پشت سر نگذاشته بود که ابوحنیفه را با ادله و برهان محکم به سکوت واداشت.

مرحله دوم

این مرحله پس از شهادت امام صادق(ع) و رهبری دینی، علمی، سیاسی و تربیتی امام کاظم(ع) آغاز شد. در این فضا و شرایط سخت سیاسی، بیم آن می رفت که جان امام در معرض خطر قرار گیرد. به همین علت، امام ششم در زمان حیات خود، امام کاظم(ع) را یکی از پنج جانشین خود معرفی کرد. به این ترتیب، برنامه منصور را برای از میان برداشتن فیزیکی امام هفتم خنثی کرد. این مرحله تا زمان مرگ منصور (158 ه .ق) ادامه داشت. پس از او مهدی و هادی به قدرت رسیدند. در زمان آنها که بیش از بیست سال به درازا کشید، فضای باز و آزادی نسبی، به ویژه در روزگار مهدی، برای اهل بیت و پیروان ایشان فراهم شد.

مرحله سوم

این مرحله از زندگی امام کاظم(ع) با حکومت هارون الرشید هم زمان بود. هارون در سال (170 ه .ق) به قدرت رسید. او در کینه توزی و دشمنی با اهل بیت(ع) و علویان، پس از برادرش هادی و پدرش مهدی، شهره بود. امام در این دوره از زندگی خود با تنگناها و سختی های فراوانی روبه رو شد. هنوز هارون الرشید در آغاز راه بود که امام را در سیاه چال ها به بند کشید. گاهی حضرت را در بصره و زمانی در بغداد به زندان می سپرد. این سال های طاقت فرسا، با دیگر سال ها متفاوت بود؛ زیرا هارون همواره درصدد کوچک کردن امام و کاستن از منزلت آن حضرت بود.

اگر موضع گیری امام را در قبال منصور و مهدی در نظر بگیریم، می بینیم که فعالیت خود را علیه حکومت هارون فزونی می بخشید، اما با وجود اینکه علویان از اقدام های انقلابی علیه هارون الرشید پرهیز می کردند، هارون اهل بیت(ع) و پیروان آنان و به ویژه امام کاظم(ع) را در تنگنا قرار داد.

حضرت کاظم(ع) در آن شرایط و نیز در پی سخت گیری حاکمیت بر علویان، تمام توان خود را برای رسیدن به هدف های الهی و انجام دادن وظایفی که بر دوش داشت، به کار بست. او سیاست های هارون را به خوبی می شناخت و می دانست که تصمیم نهایی هارون، از میان برداشتن اوست. امام این مطلب را نیز دریافته بود که هارون، حتی میانجیگری اطرافیان خود را دراین باره نمی پذیرد. بنابراین، با ایستادگی در برابر خواسته های هارون، همه سختی ها را به جان خرید.

آن بزرگوار، وظایف خود را با دقت و ژرف نگری به انجام رساند و به امامت فرزندش علی بن موسی الرضا(ع) وصیت کرد. سرانجام در زندان سندی بن شاهک، در روز 25 رجب سال 183 ه .ق به شهادت رسید و در گورستان قریش در بغداد به خاک سپرده شد.