از حدیث پانزدهم باب 15 استحباب کثره البکا من خشیه الله (باب استحباب زیاد گریستن از خوف خدا ) تا دومین حدیث از باب 16 - باب وجوب حسن الظن بالله و تحریم سوء الظن به ( باب وجوب حسن ظن به خداوند و ترحیم بدگمانى نسبت به خدا)

قال الصادق علیه السلام : ان الرجل لیکون بینه و بین الجنه اکثرمما بین الثرى الى العرش لکثره ذنوبه فما هو الا ان یبکى من خشیه الله عزوجل ندما علیها حتى یصیر بینه و بینها اقرب من جفنه الى مقلته .
ترجمه :
134 - امام صادق علیه السلام فرمود: به درستى که (گاه باشد) بین آدمى و بهشت به خاطر گناهان زیادش فاصله اى بیش از فاصله زمین تا عرش باشد پس چنین کسى را چاره اى نیست جز اینکه از خوف خداى عزوجل بگرید و بر گناهان خویش اشک ندامت بریزد تا فاصله او و بهشت نزدیکتر از فاصله پلک چشم تا مردمک چشم شود.

جهت دریافت فایل صوتی اینجا کلیک کنید
حجم: 12.6 مگابایت