▪️مصیبت اسیری اهل‌بیت و زندانی شدن آن‌ها در کوفه از بزرگ‌ترین و سخت‌ترین مصیبت هاست ولی امان از شام!

▪️بعلبک آخرین منزلگاه قبل‌از شام بود، که به خاندان وحی خیلی سخت گذشت، امام علی‌بن‌الحسین علیه‌السلام با دیدن وضعیت و پریشانی عمه‌اش در پی ابیاتی فرمود:

▫️ شگفتی‌های این زمان از نظر بزرگان پایانی ندارد و مصائب آن ناپیداست

▫️ ای‌کاش می‌دانستم که مشغله‌های زمان ما را تا کجا بدنبال خود می‌کشد و می‌بینی که ما او را به‌دنبال خود نمی‌کشانیم

▫️ ما را درحالی‌که بر شترهای عریان سوار کرده‌اند در هر شهر و دیار می‌گردانند

▫️و کسانی از پشت سر آن‌ها را حمایت می‌کنند پنداری مانند اسیران رومی در میان آن‌ها هستیم

▫️و گویی آنچه پیامبر فرموده‌است نادرست بود وای بر شما نسبت‌به رسول خدا کفران نعمت کردید و مانند راه گم کردگان هستید که راه‌ها را نمی‌شناسید.

▪️ پس از گذر از منازل مختلف سرانجام دیوارهای مرکز حکومت بنی‌امیه پدیدار شد و خاندان مصیبت‌زده رسول خدا خسته و پریشان به سرزمینی گام گذاشت که کانون ظلم، فساد، خیانت و ناجوانمردی بود و در باغ یاد و خاطره خاندان پیامبر جز زشتی و سیاهی یادگار و نشانی از سران شان وجود نداشت.

▪️شهر #شام در سال چهاردهم هجری زمان خلافت خلیفه دوم توسط یزید بن ابی‌سفیان گشوده شد و خلیفه هم او را حاکم شام قرار داد، در سال هیجدهم هجری یزید مرد و خلیفه دوم برادرش معاویه را به‌عنوان حاکم شام نصب کرد. از این تاریخ تا سال شصت هجری سال مرگ معاویه یعنی بیش‌از چهل و دو سال او در این منطقه حکومت کرد که البته از سال چهلم هجری به بعد حکومت همه جهان اسلام در اختیار او بود.

▪️ معاویه با تبلیغات فراوان منفورترین چهره را برای امیرالمؤمنین و فرزندانش در نظر اهل شام ایجاد کرد. طوری که به آنان در منبرها و خطبه‌ها سبّ ‌و لعن می‌کردند و آنان را واجب‌القتل می‌دانستند.

▪️به‌همین‌جهت در #شام بسیار به فرزندان پیغمبر سخت گذشت طوری که وقتی از آنان پرسیده شد در این سفر در کجا از همه بیشتر بر شما سخت گذشت سه بار گفتند در #شام، #شام...

▪️مردم شام که تربیت‌شدگان دستگاه تبلیغاتی بنی‌امیه بودند در شکستن صفوف مسلمانان و جلوگیری از حکومت و ولایت امام علی نقش تعیین‌کننده‌ای داشتند و هم‌اکنون دل‌ها لبریز از ریا و نفاق آن‌ها از دیدار خاندان عصمت که حسب ظاهر جامه اسارت پوشیده بودند شادمان می‌شد...

▫️چون قافله به نزدیکی دروازه‌ی دمشق رسید ام‌کلثوم از شمر درخواست کرد تا اولاً آن‌ها را از دروازه‌ای به شام وارد کنند که کمتر مورد توجه و اجتماع مردم باشد و ثانیاً سر مقدس شهدا را از میان محمل‌ها دور کنند تا مردم متوجه آن‌ها شوند و نوامیس رسول خدا از تیر نگاه شامیان در امان بماند.

📚منابع:

🔹مقتل الحسین، ص۳۴۸

🔹بعثت بدون وحی ـ حشمت الله قنبری، ص۲۸۰