2. لَهُمْ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَ لَهُم مَّا یَدَّعُون
در آن جا (هر گونه) میوه براى آنان مهیّا است و هر آن چه بخواهند برایشان موجود است.
3. وَ مَن نُّعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِى الْخَلْقِ أَفَلَا یَعْقِلُون
هر که را عمر دراز دهیم، در آفرینش دگرگونش کنیم. چرا تعقل نمى کنند؟
4. إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئا أَن یَقُولَ لَهُ کُن فَیَکُونُ
چون چیزى را اراده کند، فرمانش این است که بگوید: «باش» پس بى درنگ موجود مى شود.
5. قُلْ نَعَمْ وَ أَنتُمْ دَاخِرُون
بگو: آرى (همه زنده مى شوید) در حالى که خوار و کوچک خواهید بود.
6 . قَالُواْ بَل لَّمْ تَکُونُواْ مُؤْمِنِینَ
(گروه دیگر در پاسخ) گویند: (این چنین نیست) بلکه شما خود اهل ایمان نبودید.
7 . فَاطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِى سَوَاءِ الجْحِیمِ
پس از حال او اطلاع مى یابد، پس او را در میان دوزخ مى بیند.
8 . إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِىِّ وَ الْإشْرَاق
همانا ما کوهها را رام کردیم تا شامگاهان و بامدادان، همراه او تسبیح گویند.
9 . اُرْکُضْ بِرِجْلِکَ هَاذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَ شَرَابٌ
(به او گفتیم:) پاى خود را بر زمین بزن (تا از زیر پاى تو چشمه اى جارى کنیم) این چشمه ى آبى خنک براى شستشو و نوشیدن است.
10. قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّکَ رَجِیم
خداوند فرمود: «پس از این درگاه بیرون شو که تو رانده شده اى.