• هر دانه و گیاهى که از زمین مى‏ روید، همچون مرده‏ اى است که در قیامت از گور بر مى ‏خیزد. «وَ آیَةٌ لَهُمُ»(یس، 33)

2. لَهُمْ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَ لَهُم مَّا یَدَّعُون
در آن جا (هر گونه) میوه براى آنان مهیّا است و هر آن چه بخواهند برایشان موجود است.

• در بهشت بهترین تغذیه است. «لَهُمْ فِیها فاکِهَه»(یس، 57)

3. وَ مَن نُّعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِى الْخَلْقِ أَفَلَا یَعْقِلُون
هر که را عمر دراز دهیم، در آفرینش دگرگونش کنیم. چرا تعقل نمى‏ کنند؟

• آثار عمر طولانى به دست خداست. آن جا که خداوند اراده کند، افرادى مثل نوح و مهدى (علیهما السلام) عمر طولانى مى ‏کنند. «نُنَکِّسْهُ»   (یس، 68)                       

4. إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیْئا أَن یَقُولَ لَهُ کُن فَیَکُونُ
چون چیزى را اراده کند، فرمانش این است که بگوید: «باش» پس بى درنگ موجود مى ‏شود.

• خداوند در آفرینش هستى، نه وسیله مى‏ خواهد نه کمک و نه کسى که موانع را بر طرف کند. «کُنْ فَیَکُونُ»(یس، 82)

5.  قُلْ نَعَمْ وَ أَنتُمْ دَاخِرُون
بگو: آرى (همه زنده مى ‏شوید) در حالى که خوار و کوچک خواهید بود.

• خاک شدن انسان، مانعى براى زنده شدن دوباره‏ ى او نیست. «قُلْ نَعَم»(صافات، 18)

6 . قَالُواْ بَل لَّمْ تَکُونُواْ مُؤْمِنِینَ
(گروه دیگر در پاسخ) گویند: (این چنین نیست) بلکه شما خود اهل ایمان نبودید.

• در قیامت، هیچ کس حاضر نیست جرم دیگران را به عهده گیرد. «لَمْ تَکُونُوا مُؤْمِنِینَ»(صافات، 29)

7 . فَاطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِى سَوَاءِ الجْحِیمِ
پس از حال او اطلاع مى ‏یابد، پس او را در میان دوزخ مى ‏بیند.

• بهشتیان از حال دوزخیان اطلاع مى ‏گیرند. «فَاطَّلَعَ» (صافات، 55)

8 . إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِىِّ‏ وَ الْإشْرَاق
همانا ما کوه‏ها را رام کردیم تا شامگاهان و بامدادان، همراه او تسبیح گویند.

• بهترین زمان براى یاد خدا شامگاهان و صبحگاهان است. «بِالْعَشِیِّ وَ الْإِشْراقِ» ( ص، 18)

9 . اُرْکُضْ بِرِجْلِکَ هَاذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَ شَرَابٌ

(به او گفتیم:) پاى خود را بر زمین بزن (تا از زیر پاى تو چشمه ‏اى جارى کنیم) این چشمه‏ ى آبى خنک براى شستشو و نوشیدن است.

• شستشو با آب سرد براى سلامتى نقش مهمى دارد. «مُغْتَسَلٌ بارِدٌ وَ شَرابٌ»    (ص، 42)

10.  قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّکَ رَجِیم
خداوند فرمود: «پس از این درگاه بیرون شو که تو رانده شده‏ اى.

• نتیجه‏ ى تکبّر و حسادت، محرومیّت است. «فَاخْرُجْ» ( ص، 77)