چند آیه از جزء بیستم :
1. فَتَوَکَّل عَلَى اللَّهِ إِنَّکَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِینِ
پس بر خدا توکل کن که تو همراه با حقیقتى روشن هستى.
2. قَالَ رَبِّ إِنّى ظَلَمْتُ نَفْسِى فَاغْفِرْ لِى فَغَفَرَ لَهُ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
گفت: اى پروردگار من، من به خود ستم کردم، مرا بیامرز. و خدایش بیامرزید. زیرا آمرزنده و مهربان است.
3. فَخَرَجَ مِنْهَا خَائفًا یَتَرَقَّبُ قَالَ رَبِّ نَجِّنِى مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ
ترسان و نگران از شهر بیرون شد. گفت: اى پروردگار من، مرا از ستمکاران رهایى بخش.
4. قُلْ فَأْتُواْ بِکِتَابٍ مِّنْ عِندِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَى مِنهْمَا أَتَّبِعْهُ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ
بگو: اگر راست مى گویید، از جانب خداوند کتابى بیاورید که از این دو بهتر راه بنماید تا من هم از آن پیروى کنم.
در گزینش مربّى، دوست و کتاب، هدایتبخش بودن، معیار است. «أَهْدى مِنْهُما أَتَّبِعْهُ» (قصص، 49)
5. مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِّنْهَا وَ مَن جَاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلَا یُجزَى الَّذِینَ عَمِلُواْ السَّیِّئَاتِ إِلَّا مَا کاَنُواْ یَعْمَلُونَ
هر کس که کار نیکى به جاى آرد، بهتر از آن را پاداش یابد و هر که مرتکب گناهى شود، پس آنان که مرتکب گناه مى شوند جز به اندازه عملشان مجازات نشوند.
6. وَ مَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا یُجاهِدُ لِنَفْسِهِ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِىٌّ عَنِ الْعَالَمِین
هر که جهاد کند به سود خود کرده است، زیرا خدا از همه جهانیان بى نیاز است.
7. وَ لَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ لَیَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِینَ
و قطعاً خدا کسانى را که ایمان آورده مى شناسد، و منافقان را (نیز) مى شناسد.
8. فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَ قَالَ إِنّى مُهَاجِرٌ إِلَى رَبّى إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
پس لوط به او (ابراهیم) ایمان آورد، و گفت: همانا من به سوى پروردگارم روى آوردهام که او عزیز و حکیم است.
9. إِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَىءٍ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیم
خداى یکتا مى داند که چه چیزهایى را سواى او به خدایى مىخوانند، و اوست پیروزمند و حکیم.
10. خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقّ إِنَّ فِى ذَالِکَ لاَیَةً لِّلْمُؤْمِنِین
خداوند آسمانها و زمین را به حقّ آفرید، همانا در این آفرینش، براى اهل ایمان نشانه ى قطعى است.
امام علی علیه السلام
أمَرَنا رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله أن نَلقى أهلَ المَعاصی بِوُجوهٍ مُکفَهِرَّةٍ .
رسول خدا صلى الله علیه و آله به ما دستور داد که با افراد گنهکار، با چهره اى درهم کشیده رو به رو شویم.
الکافی : ٥/٥٩/١٠