.1 اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَ هُمْ فِى غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ
روز حساب مردم نزدیک شد و آنان هم چنان به غفلت رویگردانند.

قیامت و زمان حسابرسى را دور نپنداریم. «اقْتَرَبَ»  (  انبیاء، 1)

2. قَالَ رَبّى‏ یَعْلَمُ الْقَوْلَ فِى السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ
گفت: پروردگار من از هر سخنى در آسمان و زمین آگاه است و او شنوا و داناست.

هر چند دشمنان، در توطئه، نجوا و مخفى کارى مى‏ کنند «وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى»، امّا خداوند همه چیز را مى‏ داند و پنهان و آشکار، براى او یکى است. «یَعْلَمُ الْقَوْلَ فِی السَّماءِ وَ الْأَرْضِ»(انبیاء، 4)

3 . وَ مَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَّا یَأْکُلُونَ الطَّعَامَ وَ مَا کاَنُواْ خَالِدِین
آنها را کالبدهایى نکردیم که به طعام نیازمند نباشند و عمر جاویدان هم نداشتند.

 مرگ فراگیر است، حتّى پیامبران هم ابدى نیستند. «ما کانُوا خالِدِین» (انبیاء، 8)

4 .وَ جَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَّحفُوظًا وَ هُمْ عَنْ ءَایَاتِهَا مُعْرِضُونَ
و آسمان را سقفى مصون از تعرض کردیم و باز هم از عبرتهاى آن اعراض مى‏ کنند.

آفرینش آسمان روى حساب و هدف است. «جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً» (انبیاء، 32)

5. وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ نَافِلَةً وَ کُّلًا جَعَلْنَا صَالِحِین
و به او اسحاق و فرزندزاده ‏اى چون یعقوب را بخشیدیم. و همه را از شایستگان گردانیدیم.

 برکت به دست خداست. «بارَکْنا» (انبیاء، 72)

6 .فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَالِکَ نُنجِى الْمُؤْمِنِین
دعایش را مستجاب کردیم و او را از اندوه رهانیدیم و مؤمنان را این چنین مى‏ رهانیم.

هر کس این ذکر را با آن حال بگوید نجات مى ‏یابد. «إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنا ... کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ»    (انبیاء، 88)

7 .کُتِبَ عَلَیْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ یُضِلُّهُ وَ یَهدِیهِ إِلَى‏ عَذَابِ السَّعِیر

بر شیطان چنین مقرر شده که هر کس را که دوستش بدارد گمراه کند و به عذاب آتش سوزانش کشاند.

پیروى از شیطان، پذیرفتن ولایت اوست. «وَ یَتَّبِعُ کُلَّ شَیْطانٍ ... مَنْ تَوَلَّاه»  (حج، 4)

8 .وَ هُدُواْ إِلَى الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَ هُدُواْ إِلَى‏ صِرِاطِ الحَمِید

آنان به آن سخن پاک و به راه خداوند ستودنى راهنمایى شده‏ اند.
بهترین کامیابى، خوش عاقبتى است. «هُدُوا إِلى‏ صِراطِ الْحَمِیدِ»(حج، 24)

9 .مَا قَدَرُواْ اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِىٌّ عَزِیز

خدا را چنان که سزاى اوست نشناختند. هر آینه خدا نیرومند و پیروز است.

مشرکان خدا را قبول داشتند، ولى غیر او را نیز مى‏ پرستیدند. (قدردانى صحیح از خداوند، یکتا پرستى است). «ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ»  ( حج، 74)

10. یَعْلَمُ مَا بَیْن‏َ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُور
خدا از میان فرشتگان و مردمان رسولانى برمى‏ گزیند. هر آینه خدا شنوا و بیناست.

اکنون که خدا مى‏ داند و همه به سوى او مى ‏رویم، گناه نکنیم. «یَعْلَمُ ... تُرْجَعُ»( حج، 76)