نکاتی پیرامون جزء چهاردهم - خانم قربانی:

 نکاتی از آیات جزء چهاردهم:
1. إِنَّا نَحنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُون

ما قرآن را خود نازل کرده‏ ایم و خود نگهبانش هستیم.

• قرآن نه از بشر است و نه از فرشته. «إِنَّا نَحْنُ»
• قرآن براى همیشه محفوظ است. «لَحافِظُونَ»( حجر، 9)

2 . وَ لَقَدْ جَعَلْنَا فِى السَّمَاءِ بُرُوجًا وَ زَیَّنَّهَا لِلنَّاظِرِینَ
و همانا ما در آسمان برج‏ هایى قرار دادیم و آن را براى بینندگان زینت دادیم.

• آسمان نیز همچون زمین، براى انسان آفریده شده است. «لِلنَّاظِرِینَ»(حجر، 16)

3.قَالَ إِنَّ هَؤُلَاءِ ضَیْفِى فَلَا تَفْضَحُونِ
گفت: اینان مهمانان منند، مرا رسوا مکنید.

• آبرو بسیار ارزش دارد. «فَلا تَفْضَحُونِ، وَ لا تُخْزُونِ»
• اهانت به میهمان، اهانت به میزبان است. «فَلا تَفْضَحُون» (حجر، 68)

4 . وَ لَقَدْ ءَاتَیْنَاکَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِى وَ الْقُرْءَانَ الْعَظِیمَ
ما سبع المثانى و قرآن بزرگ را به تو دادیم.

• سوره حمد معادل قرآن است با آنکه عدد آیات آن هفت مى‏باشد. «سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ» (حجر، 87)

5. أَ فَمَن یخَلُقُ کَمَن لَّا یخَلُقُ أَ فَلَا تَذَکَّرُونَ
آیا آن که مى‏ آفریند همانند کسى است که نمى ‏آفریند؟ چرا درنمى ‏یابید؟

• آفرینش پایان نیافته است بلکه استمرار دارد. «یَخْلُقُ»(نحل، 17)

6.وَ إِن تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ

اگر بخواهید نعمتهاى خدا را شمار کنید، شمار کردن نتوانید. خدا آمرزنده و مهربان است.

• نعمت‏هاى الهى قابل شمارش نیست. «لا تُحْصُوها»(|نحل، 18)

7 . وَ اللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَ مَا تُعْلِنُون
آنچه را که پنهان مى ‏کنید یا آشکار مى ‏سازید خدا به آن آگاه است.

• خداوند به نیّت‏ها و اهداف ما نیز آگاه است. «یَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ»(نحل، 19)

8. فَأَصَابَهُمْ سَیِّئاتُ مَا عَمِلُواْ وَ حَاقَ بِهِم مَّا کاَنُواْ بِهِ یَسْتهَزِءُونَ
به کیفر کردار بدشان رسیدند و همان چیزهایى که به ریشخند مى ‏گرفتند بر سرشان تاختن آورد.

• دود اعمال بد، به چشم خود انسان مى‏رود. «فَأَصابَهُمْ سَیِّئاتُ ما عَمِلُوا»
• کیفر مسخره‏ى دیگران، در همین دنیا به انسان مى‏رسد. «حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ»(نحل، 34)

9 . یَوْمَ تَأْتِى کُلُّ نَفْسٍ تُجادِلُ عَن نَّفْسِهَا وَ تُوَفَى‏ کُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ
روز قیامت هر کس به دفاع از خویش به مجادله مى ‏پردازد و جزاى هر کس چنان که حق اوست داده مى ‏شود و به کسى ستم روا ندارند.

• قیامت، فراگیر است و همه‏ى انسانها در آن روز حاضر مى ‏شوند. «کُلُّ نَفْسٍ»
• اعمال ما در دنیا محو نمى ‏شود، بلکه عمل و آثارش باقى مى ‏ماند. «تُوَفَّى ... ما عَمِلَتْ» ( نحل، 111)

10. إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَواْ وَّ الَّذِینَ هُم مُّحسِنُونَ
زیرا خدا با کسانى است که مى ‏پرهیزند و نیکى مى‏ کنند.

• صبر (و هر توفیق دیگرى)، از ناحیه اوست. «وَ ما صَبْرُکَ إِلَّا بِاللَّهِ»
• تقوى‏ و احسان، وسیله ‏ى جلب حمایت‏هاى الهى است. «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوْا وَ الَّذِینَ هُمْ مُحْسِنُونَ» ( نحل، 128)