طرحِ «سبکِ زندگی» به عنوان توصیه‌ی هفتم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیانیه‌ی گامِ دومِ انقلاب، تفاوتِ محسوسی با سایر توصیه‌ها داشت؛

یکی از اصول تربیتی در نظام فکری آیت‌الله خامنه‌ای، اصل تأثیرِ متقابلِ رفتارها، باورها و گرایش‌ها است. بر این اساس، تعلّقات و تلقیّات انسان از رفتارهای خوب و بد او اثر می‌پذیرد. کار اگر بد باشد، «...روی دل ما اثر می‌گذارد، روی اخلاق ما اثر می‌گذارد، گاهی روی برداشت‌ها و تلقی‌های ما اثر می‌گذارد. دلبستگی که پیدا می‌کنیم، این دلبستگی روی ذهنیات ما اثر می‌گذارد» (رهبر انقاب: ۳ تیرماه ۱۳۸۸). در باب عملِ خوب هم همین اصل وجود دارد. چنانکه ایمان «انسان را مى‌کشاند و به عمل صالح دلالت مى‌کند...عمل صالح هم انسان را به ایمان دلالت مى‌کند. یعنى یک تأثیر و تأثر متقابل‌ وجود دارد». این اصل ما را به یک راهبرد مهم میرساند و آن اینکه اصلاح و تغییر تمایلات و اندیشه‌ها میتواند بواسطه‌ی همین رفتارهای ظاهری صورت بگیرد؛ پس باید مراقب عملِ جامعه و سبک زندگی جامعه بود. تأثیرِ عمل بر باور، قطعی و اجتناب‌ناپذیر است: «عمل بد، به تغییر باورها منتهی میشود». البته در منظومه‌ی فکری معظم‌له، آنچه میتواند «ماده‌ی خام» وجود انسان را به «شکلهای برتر» تبدیل بکند، استمرارِ عمل است و همین استمرار عمل است که می‌تواند ادراک و آگاهی را به ایمان که همان باورِ قلبی است تبدیل کند...

جلسه ششم سبک زندگی اهل بیت علیهم السلام در کلام جناب آقای دکتر قنبری: