سخن در تفسیر آیه 2و3 سوره مبارکه یس بود؛
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ * یس ﴿۱﴾ وَالْقُرْآنِ الْحَکِیمِ ﴿۲﴾ إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ ﴿۳﴾
امیرالمؤمنین
حضرت علی علیه السلام در بند اول خطبه 158 نهج البلاغه می فرماید: پیامبر به سمت
امت آمد همراه با تصدیق کتب آسمانی ای که پیش از او آمده بود و تصدیق این نوری که
باید به آن اقتدا کرد که این نور ، قرآن است. خاصیت نور ، روشن کردن تاریکیها است
. انسان در تاریکی به خطا می رود در تاریکی تضییع حقوق صورت میگیرد جهالت بزرگتزین
و واقعی ترین تاریکیزندگی بشر است. پس باید به این نور اقتدا کرد. سپس می فرماید
اگر قرآن نوری است که باید به آن اقتدا کرد پس باید آن را به حرف دربیاورید.
پیامبر اکرم (ص)
التَّفَکُّرُ فی عَظَمَةِ اللّهِ وجَنَّتِهِ ونارِهِ ساعَةً خَیرٌ مِن قِیامِ لَیلَةٍ.
یک ساعت اندیشیدن در باره عظمت خداوند و بهشت و دوزخ او ، بهتر از شبى را به عبادت گذراندن است .