حضرت فرمود: «طُوبَی لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعَادَ وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ وَ قَنِعَ بِالْکَفَافِ وَ رَضِیَ عَنِ اللَّهِ»؛ طیّب بودنِ زندگی برای این گروه است. در سوره «نحل» فرمود اگر کسی حُسن فاعلی داشت؛ یعنی معتقد بود به معارف و حُسن فعلی داشت؛ یعنی عامل بود به احکام الهی، از حیات طیّبه برخوردار است: ﴿فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً﴾. از وجود مبارک امیرالمؤمنین(سلام الله علیه) سؤال کردند که حیات طیّبه چیست؟ حضرت اثری از آثار پربرکت حیات طیّبه را فرمود: «هِیَ الْقَنَاعَة»، اما در این گونه از روایات، تفصیل بعد از اجمال، یا شرح آن متن است که حیات طیّبه برای کسی است که به یاد معاد باشد و برای روز قیامت کار کند و قانع باشد به زندگی حلال و طیّب و طاهر و از احکام و حِکَم الهی راضی باشد.

یک انسان قانع آن قدر بزرگوار است که اصلاً به چشم طمع به دیگری نگاه نمی‌کند. آن یک کرامت است. به حضرت امیر عرض کردند چرا این قدر شما خاضع هستید؟ گفت من بررسی کردم دیدم خدا همان برنامه‌ای که برای ملائکه قرار داده برای من قرار داده است. چه چیزی به ملائکه گفته که به من نگفته؟ به من اطاعت گفته، ایقان گفته، یقین گفته، ایمان گفته، عمل صالح گفته، طهارت گفته، طیّب بودن گفته، پاک بودن گفته، راه کسی را نبندم بوده، بیراهه نرفتن بوده، همین حرف‌هایی که به ملائکه زد به من هم زد. اگر ما در طبیعت زندگی می‌کنیم اهل خورد و خوراک هستیم برای ما حلال و حرام اینها را هم مشخص کرده است. فرمود من خیلی بررسی کردم دیدم هر چه از ملائکه خواست از ما خواست، در سوره مبارکه «انبیاء» برای ملائکه این اوصاف را خدا ذکر می‌کند که اینها «عباد الرحمان» هستند: ﴿لا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ﴾، نه بیراهه می‌روند، نه جلو می‌افتند. «الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مَارِقٌ وَ الْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زَاهِقٌ وَ اللَّازِمُ لَهُمْ لَاحِق‏»؛ کسی جلو بیفتد بد است، دنبال بیفتد بد است، همراه باشد خوب است. فرمود: ﴿لا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ﴾، ملائکه هیچ عصیان ندارند، همه دستورها را انجام می‌دهند. این بیان خداست در سوره مبارکه «انبیاء» در وصف فرشته‌ها. همین بیان نورانی را وجود مبارک امام هادی در زیارت «جامعه» درباره ائمه(علیهم السلام) دارد. شما در حرم مطهّر امام هشتم(سلام الله علیه) که زیارت «جامعه» را قرائت می‌کنید همین جمله‌ها را قرائت می‌کنید. ما هم که شاگردان اینها هستیم در همین مسیر حرکت بکنیم؛ منتها به اندازه خودمان. لذا حضرت امیر گفت من چگونه شاکر نباشم؟! یک برنامه جدایی خدا برای ما قرار نداده است. من دیدم هر چه به ملائکه گفته به ما هم می‌گوید. از آنها صدق خواسته، طهارت خواسته، طیّب بودن خواسته، پاکدامنی خواسته، خیر خواسته، نفع خواسته، فضل خواسته، فیض خواسته، فوز خواسته، از ما هم خواسته است. این طور نیست که چیزی برای فرشته‌ها خواسته باشد برای ما نخواسته باشد.

گزیده ای از بیانات آیت الله جوادی آملی در شرح حکمتهای نهج البلاغه