وَإِذْ قُلْنَا لَکَ إِنَّ رَبَّکَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤیَا الَّتِی أَرَیْنَاکَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی القُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا یَزِیدُهُمْ إِلاَّ طُغْیَانًا کَبِیرًا"

در آیه‏ ى قبل سخن از کشتن ناقه ‏ى صالح بود و در این آیه، سخن از شجره‏ ى ملعونه که قاتل اهل‏بیت پیامبر^{علیهم السلام} بودند.
در روایات مى‏ خوانیم که اهل‏ بیت فرمودند: ما کمتر از ناقه‏ ى صالح نیستیم، جسارت به ما هلاکت را به دنبال دارد.
در قرآن، چند رؤیا براى پیامبر اسلام بیان شده است: یک رؤیا در آستانه‏ ى جنگ بدر، که خداوند دشمنان را به چشم پیامبر اندک نشان داد، تا مسلمانان سست نشوند. دیگرى رؤیاى ورود فاتحانه به مسجدالحرام. و یکى هم خوابى که در این آیه مطرح است. دو خواب قبلى پس از هجرت و در مدینه بوده، اما این خواب در مکّه بوده است. البتّه برخى رؤیا را مربوط به معراج دانسته ‏اند، در حالى که معراج در بیدارى بود و رؤیا ظهور در خواب دیدن دارد.
آن خواب و شجره‏ ى ملعونه یکى است، چون نتیجه‏ ى واحدى دارد و آن فتنه ‏بودن براى مردم است. خداوند این شجره‏ ى ملعونه و اعمالشان را در خواب به پیامبر^{صلى الله علیه وآله} نشان داد و فرمود که این سبب فتنه ‏ى امت توست و با جمله‏ ى «اِنّ ربّک احاط بالناس»، آن حضرت را دلدارى داد.
«شَجرة»، هم به معناى درخت است، هم هر اصلى که شاخه‏ ها و فروعى داشته باشد. لذا به قبیله هم شجره گفته مى‏ شود. به سلسله‏ ى نسب و نژاد نیز «شجره ‏نامه» گفته مى‏ شود. پس شجره‏ ى ملعونه، قومى ریشه دارند که ملعونند.

در قرآن، امور متعدّدى لعنت شده است، مثل: ابلیس، یهود، منافقان، مشرکان، علمایى که حقّ را کتمان کردند، آزاردهندگان پیامبر، امّا تنها منافقانند که همراه مسلمانان وموجب فتنه آنانند، زیرا ابلیس و اهل‏ کتاب ومشرکین، چهره‏ اى روشن دارند، ولى منافقان به ظاهر مسلمان، پیوسته عامل فتنه بوده ‏اند

.