سوره تغابن هجده آیه دارد و در
مدینه نازل شده است.
به مناسبت آیه نهم که در آن روز قیامت، روز «تغابن»
شمرده شده، این سوره، تغابن نام گرفته است.
تغابن به معناى دیگرى را مغبون کردن و سود را به نفع خود
جذب کردن است. در قیامت، هر کس به فکر آن است که خود را نجات دهد و دیگرى را مقصر
بداند.
آیات این سوره از نظر نظم و سیاق، شبیه سوره حدید و گویى
خلاصهاى از آن است.
سوره با بیان توحید و یگانگى خداوند آغاز شده و با هشدار
به مردم در مراقبت از اعمالشان و توجّه به قیامت ادامه یافته است و در پایان مردم
را به انفاق در راه خدا و دورى از دلبستگى به دنیا سفارش مى کند.
حجم: 24.7 مگابایت
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣