وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فِی هذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرُوا وَ ما یَزِیدُهُمْ إِلَّا نُفُوراً «41»

«صَرَّفْنا»، بیان گوناگون و متنوّع و تکرارهاى مختلف گفتار در جهت روشن‌تر شدن موضوع بحث است.

انسان فطرتاً تنوّع طلب است، خواه در طبیعت باشد، یا کتاب الهى و این رمز برخى تکرارها و تنوّع بیان‌ها در قرآن است.

تکرار مطلب، باید متنوّع و جذّاب باشد، زیرا یکنواختى اغلب خستگى‌آور است.  انسان پیوسته نیازمند تذکّر است وچه بسا در هربار تکرار، گروهى جذب شوند. تکرار در آیات قرآن، براى تذکّر و پندگیرى است. تکرار، براى دوستان دلربا، ولى براى لجوجان نفرت‌آور است. همچنان که از بارش باران پاکیزه بر یک لاشه‌ى متعفّن، بوى تعفّن برمى‌خیزد، ورود آیات الهى نیز در دلهاى خوگرفته به تکبّر و لجاجت، عفونت تنفّر را بیشتر مى‌کند. «ما یَزِیدُهُمْ إِلَّا نُفُوراً»