وَ مَنْ لَمْ یُبَالِکَ فَهُوَ عَدُوُّکَ قَدْ یَکُونُ الْیَأْسُ إِدْرَاکاً إِذَا کَانَ الطَّمَعُ هَلَاکاً لَیْسَ کُلُّ عَوْرَةٍ تَظْهَرُ وَ لَا کُلُّ فُرْصَةٍ تُصَابُ

وجود مبارک امیرالمؤمنین سلام الله علیه در ادامه وصایای نورانی خودشون به حضرت امام مجتبی علیه الصلاة و السلام می فرماید : پسرجانم! کسى که به تو اهمیت نمی دهد در واقع دشمن توست.

 از آنجایی که در منطق امیرالمؤمنین معیار تمامی مناسبات فردی و اجتماعی حق و بر پایه هر رابطه ای بر مبنای عدالت استوار است مراد آن حضرت از اهمیت ندادن دیگران به کار و امر فرزند والا مقامشان ، از دو جهت قابل بررسی و توجه است:

1/جایگاه تخصیصی امام مجتبی است که آن حضرت به عنوان وصیّ و خلیفه اسلامی بعد امیرالمؤمنین حضور داشتند و اتفاقاتی که در اطراف ایشان افتاد همان اتفاقهایی که محصول بی غیرتی و بی اعتنایی مردم به حق الهی آن حضرت شد و آن جفاها باعث شد که حقیقت در جامعه اسلامی زوال پیدا کند و در حقیقت مردم بودند که با بی توجهی به اوامر و رهنمودهای امام حسن(ع) اصلی ترین یاریگر معاویه در کم فروغ ساختن مشعل هدایت اسلامی شدند

2/ در جهت دوم و در جایگاه عمومی اگر مبنای برادری دینی حق و صیانت از حق باشد به طور طبیعی همه ملاحظات گروهی و عشیره ای و حزبی که نوعاً ریشه در جاهلیت انسان دارد از بین می رود...

دریافت
حجم: 13.4 مگابایت