وَ إِیَّاکَ أَنْ تَجْمَحَ بِکَ مَطِیَّةُ اللَّجَاجِ احْمِلْ نَفْسَکَ مِنْ أَخِیکَ عِنْدَ صَرْمِهِ عَلَى الصِّلَةِ وَ عِنْدَ صُدُودِهِ عَلَى اللَّطَفِ وَ الْمُقَارَبَةِ وَ عِنْدَ جُمُودِهِ عَلَى الْبَذْلِ….

سخن ما در جلسه گذشته به اینجا رسید که مولای ما امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب سلام الله علیه در وصیت الهی خودشون به حضرت امام حسن علیه الصلاة و السلام فرمودند: عزیزم! از سوار شدن بر مرکب سرکش لجاجت برحذر باش که تو را بیچاره می کند. از بیان امیرالمؤمنین دریافت می شود که لجاجت حاصلی جز بیچارگی برای صاحب خودش به ارمغان نمی آورد و این رذیله اخلاقی ، قلمرو گسترده ای از زندگی انسان را به خودش اختصاص داده، حالا مرکب سرکش لجاج همین نسبتها و مقامها و سوءاستفاده از امکانات و اختیاراتی است که انسان را به طغیانگری می رساند. اسباب خیر راتبدیل به اسباب شرّ می کند و اسباب شرّ و لجاجت هم حیثیت انسانی صاحب خودش را به نابودی می کشاند . حالا این سؤال پیش می آیدکه بهانه جویی و لجاجت به چه معناست؟...
دریافت
حجم: 12.3 مگابایت