خَیْرُ مَا جَرَّبْتَ مَا وَعَظَکَ بَادِرِ الْفُرْصَةَ قَبْلَ أَنْ تَکُونَ غُصَّةً لَیْسَ کُلُّ طَالِبٍ یُصِیبُ وَ لَا کُلُّ غَائِبٍ یَئُوبُ وَ مِنَ الْفَسَادِ إِضَاعَةُ الزَّادِ وَ مَفْسَدَةُ الْمَعَادِ …

وجود مبارک امیرالمؤمنین سلام الله علیه در ادامه وصایای نورانی خودشون به مولای ما حضرت امام مجتبی علیه الصلاة و السلام اینگونه هدایت فرمودند که بهترین تجربه های تو آن تجاربی است که برای تو اندرزی را در بر داشته باشد.

ابتدایی ترین دریافت از رهنمود امیرالمؤمنین (ع) می تواند این باشد که انسان با فراست و هوشیاری در انتخاب کار و شیوه های عمل باید به گونه ای اقدام کند که اولاً کار او مفید و مؤثر باشد و ثانیاً آموخته های تجربی ناشی از کار و تلاش او چه به لحاظ ارزش و چه به لحاظ هدایتگری قابلیت انتقال به دیگران را داشته باشد. تجربه حاصل درسها و دست آورد عملی کردن آموخته هاست که با اتّکاء به آنها می توان آینده را از دست اندازها و سختیها در امان نگاه داشت...