إِذَا کَانَ الرِّفْقُ خُرْقاً کَانَ الْخُرْقُ رِفْقاً. رُبَّمَا کَانَ الدَّوَاءُ دَاءً، وَ الدَّاءُ دَوَاءً. وَ رُبَّما نَصَحَ غَیْرُ النَّاصِحِ، وَ غَشَّ الْمُسْتَنْصَحُ...

این فراز از بیان امیرالمؤمنین علیه الصلاة و السلام سرشار از حکمت و در عین حال آمیزه ای از درسها و عبرتهای تاریخی برای اولاد آدم است. در جایی که رِفق و مدارا موجب خشونت می شود ، نفسِ خشونت معنای وداراست. چه بسا داروهایی که سبب بیماری بشر و چه بسا بیماریهایی که داروی انسان است. اصل معمول زندگی انسانی باید این باشد که مردم با بندگان خدا رفق داشته باشندو مدارا کنندو تا سر حد امکان در مقابل سختیها و زمختیهای اهل ایمان و اطرافیان خودشان و اهل خانه خودشان نرمش و مدارا داشته باشند...

دریافت
حجم: 12.6 مگابایت

با عرض پوزش از دوستان دقایق اولیه صوت این جلسه کمی اشکال دارد.