أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ

وَقَضَیْنَا إِلَى بَنِی إسْرائِیلَ فِی الْکِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِی الأرْضِ مَرَّتَیْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کَبِیرًا ﴿٤﴾...

بعد از فسادهای بنی اسرائیل تنبیه و گوشمالی خدا شروع شد. اما هیچ کجا اشاره نشده که این دو فساد بنی اسرائیل در چه زمانی بوده است. دیدگاه ها در این مورد متفاوت است... به این معنا که مصداق فساد اهمیت ندازد بلکه اصل مطلب مهم است؛ وقتی خدا به ما عزت داد باید این عزت را حفظ کنیم. اگر به ما امکانات داد باید از این امکانات درست استفاده کنیم ، درست استفاده نکنیم سیلی خواهیم خورد. بعد از سیلی خوردن یک دوره ذلّت را باید تجربه کنیم، دوباره اگر توبه کردیم، رحمت خدا برخواهد گشت....