فإنّما أهلها کلابٌ عاریةٌ و سِباعٌ ضاریةٌ، یَهِرُّ بعضُها علی بعضٍ ویأکُلُ عزیزُها ذلیلَها ....

از منظر و نگاه امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات الله علیه انسان یک موجود دوبعدی است. آفریده ای است که هم خوب است و هم بد، هم امکان آسمانی و عرشی شدن او وجود دارد و هم قابلیت این را دارد که به جایگاهی پست تر از حیوانات سقوط کند. انسان از یک طرف شریفترین آفریده خداوند عالم است که ذات اقدس متعال از روح خودش به او دمیده و به او ساختمان شناخت و ادراک حق از باطل و سره از ناسره را عطا فرموده و به همین اعتبار هم عالیترین امانت الهی را که آسمانها و زمین و کوهها از پذیرش آن خودداری کردند به او سپردند و از سوی دیگر هم آفریده ای است که این امکان را دارد که با فاصله گرفتن از معارف و معالم الهی و پشت کردن به آدمیت و انسانیت خودش ودر قید بندگی قرار دادن وجود خودش به یک موجود شرور و حسود و خودخواه و درّنده تبدیل شود.

دریافت
حجم: 10.9 مگابایت