قرآن، شورانگیزترین نغمه ای است که جان های مشتاق را به خویش می خواند. آوای آسمانی اش در اعماق وجود حق پویان طنین انداز است و نقبی به سوی نور و آگاهی نور و آگاهی می گشاید. مروارید اشک، این مستوره مقدس دل های پاک را همچون لطافت شبنمی با طراوت بر گونه ها جاری می سازد و سرود وجد و ابتهاج را در دل ها می سراید. انذارهایش تن و جان خاشعان را به لرزش و اضطراب می آورد و بشارت هایش، امید و شوق به رحمت و فضل الهی را بارور می سازد.
قرآن، حزن، شادی، بیم و امید را در هم می آمیزد و فروغ بی پایان و شور و شتاب را در دل ها می تاباند و در پرتو این تحول شگرف، جان ها از هدایت و ایمان سرشار می شوند.