در قرآن کریم، آیات متعددی درباره ی توبه آمده است ولی قید«نصوح» برای توبه، فقط همین یکبار و در آیه هشتم این سوره آمده است. نصوح صیغه ی مبالغه و یا صفت مشبهه از «نصح» است و نصح یعنی خیرخواهی و اخلاص. از این رو معنای آیه چنین خواهد شد: «ای اهل ایمان به سوی خدا بازگردید؛ بازگشتی همراه با خیرخواهی و خیراندیشی».
اینک جای سئوال است که : منظور خیرخواهی برای چه کسی است؟ این جاست که به اصل موضوع مطرح شده در سوره باید توجه کرد. مسلمانان به خاطر گرفتار شدن در دام توطئه، از خط خدا و رسول او فاصله گرفته و ولیّ منصوب از طرف خدای رحمان را ترک کرده اند. اینک قرآن از آن ها دعوت می کند که بازگردند و خیرخواه ولی خدا باشند.
با این مقدمات به نظر می رسد، منظور از دعوت به «توبه نصوح» این است که مسلمانانی که به فتنه و فساد پس از پیامبر اکرم(ص) تن دادند، به سوی خدای رحمان برگردند و نسبت به امامی که پروردگار بزرگ تعیین و منصوب کرده است، خیرخواه باشند تا مغفرت و رحمت الهی شامل حالشان شود.
دریافت
حجم: 23.3 مگابایت
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣