آیات 13 تا 18، صحنه برپایی قیامت را توصیف می¬کند و آیات 19 تا 37 به بیان دسته بندی انسانها در روز قیامت و وضعیت هر دسته پرداخته است.
از ابتدای آیه 38 سیر مفهومی جدیدی در رابطه با قرآن آغاز می شود. موضوع مشترک آیات این سیاق، قرآن است؛ آیات 38 تا 47، با تأکید از وحیانی بودن قرآن و بطلان اتهامات وارد شده به آن سخن گفته است و آیات 48 به بعد، در ادامه همین در مورد جایگاه قرآن بعنوان تذکره الهی و عکس العمل مکذبان در برابر آن سخن می گوید.