شروع سوره با استفاده از نام «الحاقه» برای قیامت، نشان می دهد، که فضای سخن، عدم باور به حقانیت روز قیامت است، این آیات بمنزله طلیعه و مقدمه برای کل سوره است، از همین رو این فضا به کل سوره نیز سرایت می کند، بنابراین می توان گفت که فضای سخن کلی سوره حاقه نبود باور به حقانیت روز قیامت است.

وجه مشترک سیاقهای این سوره تأکید بر حقانیت قیامت است، این نکته از طلیعه سوره (سیاق اول) به خوبی قابل مشاهده است، علاوه بر اینکه هر کدام از سیاقها با فضایی که مانع از باور قیامت است مقابله کرده است:
قیامت حق است، تکذیب این واقعه در هم کوبنده و خروج از فرمان رسول با تکیه بر ثروت و قدرت و متهم سازی قرآن که از حقانیت قیامت سخن می گوید، ثمره ای جز عذاب و حسرت ندارد

دریافت
حجم: 26.8 مگابایت

.