عقیده به معاد امری فطری است که شخص با خودیابی ان را در می یابد اما با ان همه اشتیاقی که به درک چگونگی ان دارد از این دانش بی بهره است هرچه عقلش را بکار بیندازد از خصوصیات معاد خبردار نمی شود چون هنوز در ان عالم گام نگذاشته تا بتواند دریابد. همان تشبیه جالب که چون بچه در رحم مادر از اوضاع دنیا بی خبر است، ما هم تا در رحم عالم طبع و ماده ایم از سعه عالم ملکوت و جهان باقی بی اطلاعیم. زمان و مکان نمی گذارد مافوق آن را دریابیم و جز راه وحی و قبول کردن فرموده های خدای عالمیان راهی نیست.

 خلاصه اینکه عقل اصل معاد را می فهمد و باور می کند ولی چگونگی آن را جز از زبان فرستادگان الهی نمی توان دریافت.

این سوره مبارکه واقعه به بیان کیفیت معاد پرداخته و قسمتی از اوضاع و گزارشات قیامت و معاد را بیان فرموده است.

از همان اول از وقوع واقعه و قضیه بزرگ که هیچگونه دروغی در آن نیست خبر می دهد که بالا برنده و پایین اورنده است. چه افتاده هایی را که به درجات بالا و چه بزرگوارانی را که خوار می کند از زلزله کوه خرد کن خبر می دهد.

در چنین روزی مردمان برسه دسته اند: خوبان و بدان و مقربین

خوبان نیکوکاران و دوستان علی (ع) هستند که نیکی هایشان بر بدی هایشان فزونی داشته است و بدان دشمنان علی (ع) و کسانی هستند که در خوشی های دنیا فرو رفته جز زندگی مادی هدفی نداشته اند اما شیعیان علی (ع) مقربین و سابقین اند آنان که پا جای پای مولا گذاشته، دنیا با این زرق و برقش نتوانست آنها را بفریبد.

آنگاه سخن از پذیرایی های بهشتی از اصحاب یمین و سابقین می فرماید از شراب جالبی که سردرد و بیهوشی ندارد بلکه محبت و فراست می افزاید و از میوه ها و گوشت مرغ بهشتی و برخورداری از همسر مهربان و زیبا و باوفا به نام (حورالعین) سخن می رود.

بهشتیان با یکدیگر مأنوس و هرگز سخن لغو وبیهوده و دشنام نمی دهند و میهمانی های متعدد انبیا و خداوند به آنان شادمانی و طراوت تازه به تازه ای می دهد در ختان پرسایه و پرمیوه و خلاصه سایه عرش خدا برای آنان است.

در برابر آنان اصحاب شمال باد گرم و آب جوشان و آتش سیاه و شراره های کوه پیکر برای آنها است از نیش مارها و عقرب ها به آب آتشین به نام حمیم پناه می برند و از شدت تشنگی آن را چون شتر مبتلا به استسقاء می آشامند و شکم ها را از آن آب جوشان پر می کنند.

سپس علت این گونه عذاب ها را فرو رفتن در خوش گذرانیهای دنیا و تکذب معاد و اصرار بر گناه بزرگ می داند.

ادامه دارد....

 برگرفته از تفسیر سوره مبارکه واقعه - شهید دستغیب