امشب،
شب فروچکیدن قطره قطره دلهاست؛ شب گریه ستاره هاست. امشب، زمین نظاره گر اشک
های مهتاب است و فردا آفتاب مویه می کند، در خویش می شکند و پژمرده می شود. امشب،
دلِ آسمان گرفته است. امشب آرامش از همه جا رخت بربسته و فردا، طوفان سهمناک
حادثه ای تلخ، دلهای مؤمنان خدا را سخت می لرزاند. فردا برکه دلها، سرشار از
تلخابه اندوه می گردد و پیاله دیدگانِ سرخ عشاق حق، پر از غمابه فراق می شود.
فردا، پرندگان
سپیدبال آسمان آبی، پروازی سیاه میکنند. پروانه ها به گل ها تسلیت می گویند،
قاصدک ها، دیگر خبری از شادمانی و سرور را زمزمه نمی کنند. فردا، همه جا و همه
چیز به رنگ عزاست و این همه، در سوگ مرتضی علیه السلام است.
پیامبر اکرم (ص)
أمّا الحُسَینُ فَإنَّهُ مِنّی وَ هُوَ ابنی وَ وَلَدی وَ خَیرُ الخَلقِ بَعدَ أخیهِ وَ هُوَ إمامُ المُسلِمینَ وَ مَولى المُؤمِنینَ وَ خَلیفَةُ رَبِّ العالَمینَ
امّا حسین، او از من است. او پسر من و زاده من است و بهترین انسانها پس از برادرش مىباشد. او امامِ مسلمانان است و مولاىِ مؤمنان و خلیفه پروردگار جهانیان ...
الأمالی للصدوق : ص ١٠١