تلاوت صفحه 578 :

آیه شماره 125  از سوره مبارکه نحل
  ادْعُ إِلى‏ سَبیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتی‏ هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ
با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما! و با آنها به روشى که نیکوتر است، استدلال و مناظره کن! پروردگارت، از هر کسى بهتر مى‏ داند چه کسى از راه او گمراه شده است؛ و او به هدایت‏ یافتگان داناتر است.
نکات تفسیری :

1- دعوت باید جهت الهى داشته باشد. «الى سبیل ربّک»
2- دعوت، مراحل و مراتبى دارد. (حکمت، موعظه، جدال نیکو که حکمت راه عقلى و موعظه راه عاطفى مى‏ باشد.)
3- موعظه باید حَسن باشد، ولى جدال باید اَحسن باشد. «الموعظة حسنة - بالتى هى اَحسن» (هم محتوا نیکو باشد و هم شیوه و بیان)
4- بیان آثار و برکات خوبى‏ ها و آفات و خطرات بدى‏ ها از شیوه هاى دعوت است. «بالحکمة» (حکمت یعنى آشنایى با مصالح و مفاسد امور از طریق علم و عقل)
5- شما ضامن وظیفه هستید، نه ضامن نتیجه. «ان ربک هو اعلم بمن ضلّ عن سبیله و هو اعلم بالمهتدین»
6- اسلام به طرفداران خود هم غذاى فکرى مى‏ دهد، «بالحکمة» هم غذاى روح «الموعظة الحسنة» و به مخالفان برخورد منطقى دارد. «جادلهم ...»