تلاوت صفحه 577 :

آیه شماره 97  از سوره مبارکه نحل
 مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُونَ
هر کس کار شایسته‏ اى انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالى که مؤمن است، او را به حیاتى پاک زنده مى‏ داریم؛ و پاداش آنها را به بهترین اعمالى که انجام مى‏ دادند، خواهیم داد.
نکات تفسیری :

1- ملاک پاداش، سنّ، نژاد، جنسیت، موقعیت اجتماعى، سیاسى و... نیست. «مَن عَمِل»
2- زن و مرد در کسب کمالات معنوى یکسانند. «من ذکر او انثى»
3- شرط قبولى عمل صالح، ایمان است. «و هو مؤمن»
4- حتى یک عمل صالح، بى‏ پاسخ نمى‏ ماند. «من عمل صالحاً»
5- کار خوب به تنهایى کافى نیست، خود انسان هم باید خوب باشد. «من عمل صالحاً... و هو مؤمن»
6- انسانِ بدون ایمان و عمل صالح، گویى مرده است. «فلنحیینّه حیوة طیّبةً»