تلاوت صفحه 568 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 108  از سوره مبارکه توبه
 لا تَقُمْ فیهِ أَبَداً لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوى‏ مِنْ أَوَّلِ یَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فیهِ فیهِ رِجالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرینَ
هرگز در آن (مسجد به عبادت) نایست! آن مسجدى که از روز نخست بر پایه تقوا بنا شده، شایسته‏ تر است که در آن (به عبادت) بایستى؛ در آن، مردانى هستند که دوست مى‏ دارند پاکیزه باشند؛ و خداوند پاکیزگان را دوست دارد.
نکات تفسیری :

1- عبادت از سیاست جدا نیست. حتّى با نماز نباید باطلى را تقویت کرد.«لا تقم فیه ابداً» (تائید کفر و نفاق وتفرقه حرام است)
2- رهبر، الگوى دیگران است. پیامبر نباید وارد مسجد ضرار شود تا دیگران هم وارد نشوند. لذا خطابِ آیه به پیامبر است. «لا تقم فیه»
3- ارزش هرچیز وابسته به اهداف و انگیزه‏ ها و نیّات بنیان‏گزاران آن دارد. «اُسس على التقوى»
4- ارزش مکان‏ها، بسته به افرادى است که به آنجا رفت وآمد مى‏ کنند. ارزش یک مسجد به نمازگزارانِ آن است، نه گنبد و گلدسته‏ ى آن.«لمسجدٌ ... احقّ ان تقوم، فیه رجال یحبون ان یتطهروا»