تلاوت صفحه 552 :
آیه
شماره 48 از سوره مبارکه اعراف
وَ نادى أَصْحابُ الْأَعْرافِ رِجالاً یَعْرِفُونَهُمْ بِسیماهُمْ قالُوا
ما أَغْنى عَنْکُمْ جَمْعُکُمْ وَ ما کُنْتُمْ تَسْتَکْبِرُونَ
و اصحاب اعراف، مردانى (از دوزخیان را) که از سیمایشان آنها را مى شناسند، صدا
مى زنند و مى گویند: «(دیدید که) گردآورى شما (از مال و ثروت و آن و فرزند) و
تکبّرهاى شما، به حالتان سودى نداد!»
نکات تفسیری :
1-
در قیامت علاوه بر عذاب الهى، سرزنشهایى هم از انسانها نصیب دوزخیان مى شود.
«قالوا ما اغنى عنکم...»
2- مال، قدرت، دوستان و طرفداران، عامل نجات نیستند. «ما أغنى عنکم جمعکم» خود
انسان نیز در قیامت به این حقیقت اعتراف مى کند. «ما أغنى عنّى مالیه»(حاقه/28)
امام علی علیه السلام
هَلَکَ خُزّانُ الأموالِ و هُم أحیاءٌ ، و العُلَماءُ باقونَ ما بَقِیَ الدَّهرُ ، أعیانُهُم مَفقودَةٌ ، و أمثالُهُم فِی القُلوبِ مَوجودَةٌ .
مال اندوزان، با آن که زنده اند، مُرده اند و اهل علم، تا دنیا هست زنده اند. پیکرهایشان از میان مى رود، امّا یادشان در دلها هست.
نهج البلاغة : الحکمة ١٤٧