تلاوت صفحه 494 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 17  از سوره مبارکه حجرات
 یَمُنُّونَ عَلَیْکَ أَنْ أَسْلَمُواْ قُل لَّا تَمُنُّواْ عَلَىَّ إِسْلاَمَکُم بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَدَاکُمْ لِلْإِیمَانِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ
آنان بر تو منّت مى‏ گذارند که اسلام آورده اند. بگو: اسلام آوردنتان را بر من منّت ننهید، بلکه این خداوند است که بر شما منّت دارد که شما را به سوى ایمان هدایت کرد، اگر راست مى ‏گویید.
نکات تفسیری :

1-خداوند به اسلام و ایمان و عبادت ما احتیاج و نیازى ندارد. «لاتمنّوا علىّ»
2- نشانه‏ ى ایمان صادقانه، خود را منّت‏ دار خداوند دانستن است، نه منّت گذاشتن بر او. «لاتمنّوا... بل اللَّه یمنّ... ان کنتم صادقین» (مسلمان واقعى خود را طلبکار خدا نمى‏ داند.)
3- منّت نهادن بر پیامبر، در حقیقت منّت گذاردن بر خداست. (خداوند پاسخ منّت بر پیامبرش را آنگونه مى ‏دهد که گویا منّت بر او گذاشته ‏اند.) «یمنّون علیک... بل اللَّه یمنّ...»
4- شما اسلام آوردن خود را منّت مى‏ گذارید، «یمنّون علیک ان اسلموا» در حالى که خداوند شما را به مرحله‏ ى ایمان هدایت فرموده است. «هداکم للایمان»
5- مقصد نهایىِ تکامل انسان، ایمان است، «هداکم للایمان» نه تظاهر به اسلام، زیرا منافقان نیز در ظاهر چنین مى‏ باشند.