تلاوت صفحه 491 :

آیه شماره 13  از سوره مبارکه حجرات
 یَآ أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَى‏ وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوباً وَ قَبَآئِلَ لِتَعَارَفُواْ إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ
اى مردم! ما شما را از مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‏ ها و قبیله‏ ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید، همانا گرامى‏ ترین شما نزد خدا، با تقواترین شماست، همانا خدا داناى خبیر است.
نکات تفسیری :

1-مرد یا زن بودن، یا از فلان قبیله وقوم بودن، ملاک افتخار نیست که اینها کار خداوند است. «خلقنا، جعلنا»
2- تفاوت‏هایى که در شکل و قیافه و نژاد انسان‏ها دیده مى‏ شود، حکیمانه و براى شناسائى یکدیگر است، نه براى تفاخر. «لتعارفوا»
3- کرامت در نزد مردم زودگذر است، کسب کرامت در نزد خداوند مهم است. «اکرمکم عنداللّه»
4- قرآن، تمام تبعیض‏هاى نژادى، حزبى، قومى، قبیله‏ اى، اقلیمى، اقتصادى، فکرى، فرهنگى، اجتماعى و نظامى را مردود مى‏ شمارد و ملاک فضیلت را تقوا مى‏ داند. «ان اکرمکم عنداللّه أتقاکم»
5- ادّعاى تقوا و تظاهر به آن نکنیم که خدا همه را خوب مى‏ شناسد. «علیم خبیر»