تلاوت صفحه 466 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :

آیه شماره 1  از سوره مبارکه ابراهیم
 الَر کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ
الف لام راء کتابى است که آن را به سوى تو فرود آوردیم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاریکی ها به سوى روشنایى بیرون آورى به سوى راه آن شکست ناپذیر ستوده
نکات تفسیری :

1- قرآن به تنهایى کافى نیست، براى هدایت مردم رهبر الهى نیز لازم است. «کتاب انزلناه الیک لتخرج»
2- فلسفه ‏ى نزول کتاب‏هاى آسمانى و بعثت انبیا، نجات بشر از ظلمت‏هاست. «لتخرج الناس ...»
از ظلمت جهل به نور علم، از ظلمت کفر به نور ایمان، از ظلمت تفرقه به نور وحدت و از ظلمت گناه به نور تقوا.
3- ظلمت‏ها بسیارند، امّا نور یکى است. حق یکى، ولى باطل زیاد است. «الظلمات... النور» (کلمه نور مفرد و کلمه ظلمات جمع آمده است.)
4- پیامبران وکتاب‏هاى آسمانى وسیله‏ ى هدایتند، اصل هدایت با اذن خداست. «باذن ربّهم»
5- راه خدا، راه عزت و سربلندى و کمال است. «الى صراط العزیز الحمید»