اموالی که مسلمین بدون درگیری نظامی با دشمن، به دست می آورند، در اختیار رهبر جامعه اسلامی است تا بنابر صلاحدید خود در مصالح جامعه مصرف کند.

به راستی! برنامه اقتصادی اسلام، در زمینه توزیع عادلانه ثروت بر چه مبنایی استوار است؟!

این آیات یک اصل اساسی را در اقتصاد اسلامی بیان می کند و آن اینکه جهت گیرى اقتصاد اسلامى چنین است که در عین احترام به «مالکیت خصوصى » برنامه را طورى تنظیم کرده که اموال و ثروت ها متمرکز در دست گروهى محدود نشود که پیوسته در میان آنها دست به دست بگردد.

البته این به آن معنى نیست که ما پیش خود قوانین وضع کنیم و ثرو تها را از گروهى بگیریم و به گروه دیگرى بدهیم، بلکه منظور این است که اگر مقررات اسلامى در زمینه تحصیل ثروت و همچنین مالیات هایی همچون خمس و زکات و خراج و غیر آن و احکام بیت المال و انفال درست پیاده شود خود به خود چنین نتیجه اى را خواهد داد که در عین احترام به تلا شهاى فردى مصالح جمع تامین خواهد شد، و از دو قطبى شدن جامعه (اقلیتى ثروتمند و اکثریتى فقیر) جلوگیرى می کند.

(قسمت دوم سوره حشر ):