تلاوت صفحه 367:
آیه
شماره 65 از سوره مبارکه عنکبوت
فَإِذَا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ
فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِکُونَ
هنگامی که بر سوار بر کشتی شوند، خدا را با اخلاص می خوانند (و غیر او را فراموش
می کنند); اما هنگامی که خدا آنان را به خشکی رساند و نجات داد، باز مشرک می شوند!
نکات
تفسیری :
1-ترس، غبارهاى غفلت را برطرف و فطرت خداجویى را بیدار مى کند. «فاذا رکبوا...
دعوا اللّه...»
2- ایمان نباید موسمى و مقطعى باشد. «فلمّا نجّاهم... یشرکون»
3- مهمتر از اخلاص، حفظ آن است. «مخلصین - اذا هم یشرکون»
4- دعاى خالصانه، مستجاب است. «دعوا اللّه مخلصین... فلمّا نجّاهم» (پس از دعا،
حرف «فاء» در «فلمّا»، نشانهى استجابت دعا مىباشد)
5- نجات از مشکلات وحوادث، راهى است براى شکر نه شرک.«اذا هم یشرکون»
حضرت فاطمه سلام الله علیها
فَرَضَ اللّهُ الإِیمانَ تَطهیراً مِنَ الشِّرکِ... وَالزَّکاةَ زِیادَةً فِی الرِّزقِ.
خداوند ایمان را پاک کننده از شرک... و زکات را افزاینده روزى ساخت.
کتاب من لا یحضره الفقیه : ج ٣