قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره 12 از سوره مبارکه طه
إِنىِّ أَنَا رَبُّکَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
من پروردگار توام! کفشهایت را بیرون آر، که تو در سرزمین مقدس «طوی» هستی! نکات تفسیری :
1- هر کجا که ناباورى احساس مى شود، باید تأکید بیشترى کرد. «اِنّى انَا ربّک»
2- آثار قداست و معنویت کار باید در ظاهر افراد نیز پیدا باشد. «فاْخلع نعلیک»
3- رابطه ى عمیق با خداوند، در گرو دل کندن از وابستگى هاست. «فاْخلَع نعلیک»
4- براى دریافت مسئولیت، فروتنى از ابتدائى ترین لوازم است. «فاخلع نعلیک»
5- بعضى از مکانها داراى قداست خاصى هستند. «فاخلع نعلیکاِنّک بالواد المقدّس» (پابرهنه شدن وبیرون آوردن کفش، از آداب ورود به مکانهاى مقدّس است)