تلاوت صفحه 299 :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره 52  از سوره مبارکه ابراهیم
هَذَا بَلاَغٌ لِّلنَّاسِ وَلِیُنذَرُواْ بِهِ وَلِیَعْلَمُواْ أَنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَلِیَذَّکَّرَ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ
این [قرآن] ابلاغى براى مردم است [تا به وسیله آن هدایت‏ شوند] و بدان بیم یابند و بدانند که او معبودى یگانه است و تا صاحبان خرد پند گیرند
نکات تفسیری :
1- قرآن مایه‏ ى تبلیغ است ومبلّغین باید مایه‏ ى تبلیغى خود را از قرآن بگیرند.«هذا بلاغ»
2- قرآن، کتاب توحید است و از قرآن باید مُوحّد ساخته شود. «هذا بلاغ ... لیعلموا انّما هو اله واحد»
3- دانستن کافى نیست، توجه و تذکّر نیز لازم است. «لیعلموا لیذکّر»
4- اُنس با قرآن، هم معرفت و شناخت و دید به انسان مى‏ دهد. «لیعلموا» و هم با تذکر و پند، آدمى را به اعمال خیر تشویق مى‏ کند. «لیذکّر»
5- قرآن، براى عموم مردم ابلاغ است، امّا تنها صاحبان عقل متذکّر مى‏ شوند و از آن پند مى‏ گیرند. «ولیذکّر اولوا الالباب» آرى اگر به رهنمودهاى قرآن با جان ودل توجّه کنیم، انسان موّحد و متذکّرى مى‏ شویم. انشاء اللَّه