قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 56 از سوره مبارکه فرقان
وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَ نَذِیرًا
(ای پیامبر!) ما تو را جز بعنوان بشارت دهنده و انذار کننده نفرستادیم! نکات تفسیری:
1- انبیاء ضامن وظیفه ى خود هستند، نه نتیجه. «و ما ارسلناک الا مبشّراً و نذیرا»
2- در ارشاد و تبلیغ، هشدار و مژده در کنار هم کارساز است. «مبشّراً و نذیرا»
3- انبیاء حقّ اجبار مردم و سیطره بر آنها را ندارند. «الاّ مبشّراً و نذیرا»
4- انسان، به هشدار بیشتر نیاز دارد تا بشارت. (کلمه ى «نذیر» صیغه ى مبالغه و نشانه ى تأکید است) «نذیرا»