قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 110 از سوره مبارکه مومنون
فَاتخَّذْتُمُوهُمْ سِخْرِیًّا حَتىَّ أَنسَوْکُمْ ذِکْرِى وَ کُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَکُونَ
اما شما آنها را به باد مسخره گرفتید تا شما را از یاد من غافل کردند; و شما به آنان می خندیدید! نکات تفسیری:
1-کیفر توهین کردن، توهین شدن است. (خداوند از مؤمنین حمایت مى کند و اهانت به آنان را پاسخ مى دهد) «فاتّخذتموهم سخریّا - اخسئوا فیها»
2- بى اعتنایى به مراسم دعا ونیایش بندگان خدا، بى اعتنایى خدا را به دنبال دارد. «سخریّا - ولا تکلّمون»
3- مؤمنین همواره در معرض تمسخر کفّار هستند. «و کنتم منهم تضحکون»
4- کیفر مسخره کردن مؤمنان، فراموش کردن یاد خداست. «انسوکم ذکرى»
5- خنده ى تحقیرآمیز از گناهان کبیره است[هر گناهى که وعده عذاب را بدنبال داشته باشد، از گناهان کبیره است و چون براى خنده تحقیرآمیز به مؤمنین دوزخ مطرح است، پس گناه کبیره است] «و کنتم منهم تضحکون» (حساب خنده هاى معمولى از خنده هاى مستکبرانه جداست)