قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 3 از سوره مبارکه مائده
الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً فَمَنِ اضْطُرَّ فی مَخْمَصَةٍ غَیْرَ مُتَجانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ
امروز است که دین شما را تکمیل کردم، و نعمت خود بر شما تمام نمودم، و امروز است که دین اسلام را براى شما پسندیدم- و آنچه گفتیم حرام است در حال اختیار حرام است- اما اگر کسى در محلى که قحطى طعام است به مقدارى که از گرسنگى نمیرد نه زیادتر که به طرف گناه متمایل شود مى تواند بخورد، که خدا آمرزگار رحیم است. نکات تفسیری:
1-نقش غذا در سلامت جسم و روح، به حدّى است که در قرآن، بارها بر آن تأکید شده است. «حُرّمت علیکم...»
2-در نظام توحیدى، ذبح حیوان هم باید رنگ الهى داشته باشد، وگرنه حرام مى شود. «و ما اُهل لغیراللّه به»
3- کفّار، از دینِ کامل مى ترسند، نه دینى که رهبرش تسلیم، جهادش تعطیل، منابعش تاراج و مردمش متفرّق باشند. «الیوم یئس... الیوم أکملت لکم دینکم»
4- نصب على علیه السلام به امامت، اتمام نعمت است، «اتممت علیکم نعمتى» و رها کردن ولایت او کفران نعمت و ناسپاسى نعمت، عواقب سوئى دارد(نحل/112) «فکفرت بأنعم اللّه فأذاقها اللّه لباس الجوع والخوف بما کانوا یصنعون»
5- اسلام بى رهبر، مورد رضاى خدا نیست. «الیوم رضیتُ لکم الاسلام»