ابرهای رحمت باریدن گرفت و انوار حکمت تابش آغازید.آسمان تابان شد و زمین نورباران. نوزادی آسمانی چشم به جهان گشود و دامان حمیده از تولد کودکی از آل یاسین سبز گشت.آسمان گل آذین شد، زمین بساط شادی گسترانید و فرشتگان به تماشای هفتمین ستاره تابناک آسمان امامت و ولایت آمدند، و موسی، آن باب الحوائج درماندگان و نیازمندان، به جهان هستی گام نهاد.
ای درگاه نظر رحمت الهی، ای شفیع روز جزا، ای کوه حلم و بردباری، ای عبد صالح خداوند عالمیان، ای فرو برنده خشم در دشواری ها، ای بهترین آفریدگان و ای محبوب و همراز پدر، قدوم سراسر عطوفت و مهرت، مبارک و گلباران!
سلام بر کاظم آل محمّد صلی الله علیه و آله
سلام بر تو که وارث نیکان و آبروبخش نیاکانی؛
سلام بر تو که نیازمندان را باب الحوائجی؛
سلام بر نام معطر و زیبایت، که الهام بخش صبوری، شکیبایی و بردباری است؛
سلام بر سجاده ای که از اشک هایت خیس می شد؛
و بر زمینی که پیشانی و صورت بر آن می نهادی؛
و بر آن دست ها، که به درگاه خدا می گشود؛
سلام بر تو، بر پدران و فرزندانت و بر شیفتگان و پیروانت؛

"نثار این گل خوشبوی زهراء صلوات "