قطره ای از دریای بیکران کلام الهی:
آیه شماره 91 از سوره مبارکه مومنون
مَا اتخَّذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَ مَا کَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَاهٍ إِذًا لَّذَهَبَ کلُُّ إِلَاهِ بِمَا خَلَقَ وَ لَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلىَ بَعْضٍ سُبْحَنَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ
خدا هرگز فرزندی برای خود انتخاب نکرده; و معبود دیگری با او نیست; که اگر چنین می شد، هر یک از خدایان مخلوقات خود را تدبیر و اداره می کردند و بعضی بر بعضی دیگر برتری می جستند (و جهان هستی به تباهی کشیده می شد); منزه است خدا از آنچه آنان توصیف می کنند! نکات تفسیری:
1-هر مخلوقى در سیطره ى خالق است. «لذهب کلّ اله بما خلق»
2- تعدّد مدیریّت، مانع موفّقیّت است. «لذهب کلّ اله بما خلق»
3- نظام هماهنگ و سامان یافته، نشانه یکتایى خداوند است. «اذاً لذهب کلّ اله»
4- هر گاه تصورات غلط و انحرافى دیگران را بازگو کردیم، براى پاکسازى روح خود و دیگران خداوند را تسبیح کنیم. «سبحان اللّه عمّا یصفون»
5- خدا را از همه ى انحرافها و خرافه ها دور و منزّه بدانیم. «عمّا یَصفون»