تلاوت صفحه230  :

قطره ای از دریای بیکران کلام الهی :
آیه شماره 77  از سوره مبارکه مومنون
حَتىَّ إِذَا فَتَحْنَا عَلَیْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِیدٍ إِذَا هُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ
(این وضع همچنان ادامه می‏ یابد) تا زمانی که دری از عذاب شدید به روی آنان بگشاییم، (و چنان گرفتار می‏ شوند که) ناگهان بکلی مایوس گردند.
نکات تفسیری:
1- درهاى عذاب، ابتدا به روى ما بسته است امّا سرسختى و لجاجت ما در برابر حقّ، سبب مى‏ شود که خداوند آن درها را باز کند. «فتحنا»
2- خداوند در مراحل تربیت، اصولى را اجرا مى‏ کند:
اوّل: با رحمت ومهربانى رفتار مى‏ کند. «ولو رَحِمناهم وکشفنا ما بهم من ضرّ للجوّا»
دوّم: با عذاب تنبیهى: «و لقد اخذناهم بالعذاب فما استکانوا»
سوّم: با عذاب نهایى که مایه‏ ى بیچارگى و درماندگى است. «عذابٍ شدیدٍ»
3- کسى که بخواهد با لجاجت، انبیا را به یأس کشاند، گرفتار قهرى مى‏ شود که خود به یأس کشیده شود. «مبلسون»
4- در عذاب نهایى، جایى براى توبه و نجات نیست و عذاب شدگان مأیوس مى ‏شوند. «مبلسون»