آیه شماره 32  از سوره مبارکه عنکبوت
قَالَ إِنَّ فِیهَا لُوطًا قَالُواْ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِیهَا لَنُنَجِّیَنَّهُ وَ أَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ الْغَبِرِینَ
(ابراهیم) گفت: «در این آبادی لوط است!» گفتند: «ما به کسانی که در آن هستند آگاهتریم! او و خانواده‏اش را نجات می‏دهیم; جز همسرش که در میان قوم (گنهکار) باقی خواهد ماند.»
1- وجود اولیاى الهى در جامعه، مانع نزول قهر الهى است. «انّ فیها لوطاً»
2- فرزندان، هنگام تضادّ فکرى میان والدین، مى‏توانند راه حقّ را انتخاب کنند. «و اهله الاّ امراته» (فرزندان لوط، راه پدر را بر راه مادر ترجیح دادند)
3- زن، شخصیّتى مستقل دارد و مى‏تواند تحت تأثیر مرد یا نظام اقتصادى و فرهنگى خانواده قرار نگیرد. «الاّ امراته»
4 - عنوان اجتماعى مهم نیست؛ ایمان و عملکرد معیار است. «الاّ امراته» (همسر پیامبر بودن به تنهایى ارزش نیست، همراهى و تبعیّت از او ارزش است)
5- همسران پیامبران، معصوم نیستند. «الاّ امراته» (حتّى از میان زنان پیامبر اسلام‏صلى الله علیه وآله، تنها بعضى مورد الطاف ویژه‏ى الهى بودند. چنانکه در جاى دیگر مى‏خوانیم: «فانّ اللَّه أعدّ للمحسنات منکنّ أجرا عظیما»(احزاب/29))